Hans Dukkers
Adriaan Elligens
Extract
Hans Dukkers was vanaf de eerste helft van de jaren vijftig tot in de tweede helft van de jaren zestig de meest invloedrijke modefotograaf in Nederland. Hij wordt gezien als de grondlegger van het beroep van fotomodel in Nederland. Dukkers excelleerde in het vinden van de juiste fotogenieke vrouw die als een ideaalbeeld de couture van de eerste naoorlogse generatie modeontwerpers in ons land voor de camera kon verbeelden. Zijn modefotografie was oorspronkelijk en voor Nederlandse begrippen werelds en mondain.
Biografie
|
1920 |
Hendricus Wilhelmus Alouijsius (Hans) Dukkers wordt op 30 december in Zandvoort geboren. Hij heeft een oudere broer Ferry. De broers krijgen later nog een broer (Ed) en een zus (Nanda). Ed wordt later tekenaar en schilder. |
|
1924-‘34 |
Dukkers’ vader (Ferdinand Jacobus Dukkers) overlijdt op 17 maart 1924 en zijn moeder (Elisa Clara Dukkers-Bongardt) blijft als weduwe achter. Zij drijft het café en restaurant Suisse in de Haltestraat 4 in Zandvoort; het grote pand is tevens het woonadres van de familie Dukkers. In 1934 verkoopt zij het restaurant. Het woonadres wordt dan Hogeweg 50a in Zandvoort. |
|
1939-‘40 |
Hans Dukkers wordt opgeroepen voor militaire dienst. In de meidagen van 1940 wordt hij krijgsgevangen gemaakt en later dat jaar weer vrijgelaten. |
|
1941 |
In februari behaalt hij het diploma van zwemonderwijzer aan het Centraal Sportopleidings Instituut in Den Haag, waarna hij als zweminstructeur voor de Nederlandsche Arbeidsdienst wordt ingezet, |
|
1942-‘43 |
Dukkers behaalt het diploma van jiu-jitsuleraar met de aantekening ‘zeer goed’. Hij oefent zijn beroep uit op zijn woonadres Hogeweg 50a in Zandvoort en kort daarna in Amsterdam, eerst in de Vijzelstraat 52 dan op de Reguliersgracht 27; op 10 mei 1943 laat hij zijn cliëntèle weten dat hij de lessen voorlopig staakt. |
|
1944-‘45 |
In oktober 1944 wordt Dukkers opgeroepen voor de Arbeitseinsatz, waaraan hij geen gehoor geeft. |
|
Begin januari 1945 onderneemt hij samen met zijn broer Ed een heimelijke voettocht naar Friesland. In ruil voor eten en onderdak, tekent Ed portretten van de families waar zij verblijven. Uiteindelijk worden beiden gearresteerd en belanden in een strafgevangenkamp in Wilhelmshaven in Duitsland. In april komen ze weer vrij. |
|
|
1945 |
Dukkers neemt zijn beroep van jiu-jitsuleraar weer op en is opnieuw ingeschreven op de Reguliersgracht 27. Na korte tijd stopt hij met deze praktijk en start hij het ‘Instituut voor lichamelijk herstel’, dat het midden houdt tussen een massagesalon, een schoonheidssalon en een instelling voor figuurcorrectie (‘een combinatie van massage en toegepaste psychologie’) op het adres Leidsestraat 87, één hoog. |
|
1947 |
Rond juli ruilt hij zijn werkzaamheden voor het Instituut in voor het vak van fotograaf, dat hij vanaf hetzelfde adres uitoefent. |
|
1949 |
De Amsterdam Fashion Week, die in 1949 voor het eerst wordt gehouden, is Dukkers’ eerste belangrijke opdrachtgever en klant. |
|
1956-‘78 |
Dukkers opent een studio op Prinsengracht 801; Leidsestraat 87 blijft nog een jaar lang zijn woonadres, daarna wordt zijn studioadres ook zijn woonadres. |
|
In de loop der jaren laat hij aan de achterzijde in de tuin van Prinsengracht 801 een nieuwe studio bouwen. In 1978 verhuist hij naar het Kadijksplein 1 in Amsterdam. |
|
|
1961-‘65 |
Omdat Dukkers weigert contributie te betalen voor het verplichte lidmaatschap van het Bedrijfschap voor Fotografie waarvan hij een fervent tegenstander is, wordt na vier jaar achterstallige contributie door de deurwaarder beslag gelegd op zijn apparatuur. |
|
1985 |
Hij verhuist naar de Willem Beukelsstraat in Watergraafsmeer, maar heeft daar zijn studioruimte nooit in gebruik genomen. Hans Dukkers overlijdt op 5 augustus. |
Beschouwing
In 1939 werd Hans Dukkers opgeroepen voor militaire dienst. Het was mobilisatietijd. In zijn diensttijd schreef hij regelmatig aan zijn moeder, een weduwe en hotelhoudster in Zandvoort. Hij liet tot in de kleinste details weten hoe het met hem ging. Opvallend is de blijvend optimistische toon in zijn brieven en briefkaarten, terwijl de omstandigheden daartoe steeds minder aanleiding gaven. Hans Dukkers bleek een zondagskind. Ondanks zijn overplaatsing naar Amersfoort voorafgaand aan de meidagen van 1940 werd hij niet voor gevechtshandelingen aan de nabijgelegen Grebbelinie ingezet. Eenmaal gevangen genomen door de Duitsers schreef hij op 23 mei 1940 aan zijn moeder: “We hebben hier als krijgsgevangenen een geweldig leventje gehad; die Duitse soldaten hier zijn ook enorm geschikt; ik zit soms hele middagen met ze te praten; die jongens hebben ook wat meegemaakt.” Na zijn internering en ontslag uit militaire dienst gaf hij nog geen enkele blijk van interesse voor de fotografie. In 1941 werd hij gediplomeerd jiu-jitsuleraar. Twee jaar later, op 10 mei 1943, stuurde hij een brief naar zijn klanten met de mededeling dat “het voor u als enthousiast jiujitsuleerling een tegenvaller zal zijn dat de lessen voorlopig gestaakt moeten worden. Ik geloof niet dat de redenen, welke mij hiertoe nopen, verder omschreven behoeven te worden.” Later in de oorlog zou Hans Dukkers betrokken zijn geweest bij een aanslag op de Spieghelschool in de Marnixstraat in Amsterdam. In oktober 1944 werd hij als voormalig krijsgevangene opgeroepen voor tewerkstelling in Duitsland. Hij gaf hieraan geen gehoor, waarna kort daarop arrestatie volgde. Via de gevangenis in Leeuwarden werd hij overgebracht naar een concentratiekamp in Wilhelmshaven in het noorden van Duitsland. Deze stad en omgeving werden in het laatste oorlogsjaar door geallieerde bombardementen zwaar getroffen. Hans Dukkers kwam echter in 1945 zonder kleerscheuren vrij.
Als fotograaf was Hans Dukkers vermoedelijk autodidact. Hoe hij tot het vak kwam, is niet bekend. In een artikel in Focus (1964) wijdde Dukkers zelf uit met wat een verzonnen verhaal lijkt over een rijke tante met een Leica, gespecialiseerd in kleurenfotografie, die hem tot fotograferen gebracht zou hebben. Dit verhaal bleek bij Dukkers’ familie niet bevestigd te kunnen worden.
Dukkers’ eerste 6×6 negatieven dateren van juli 1947. Van dit jaar zijn ook zijn eerste modeopnamen: mannequins in elegante avondkleding of deux-pièces van onbekend gebleven modeontwerpers, gefotografeerd in een hotelambiance. Modepresentaties waren toen niet het enige onderwerp. In deze periode fotografeerde Dukkers eveneens veel etalages (ook avondopnamen), met name in Amsterdam: voor Metz & Co, Focke & Meltzer en winkels in bontmode, parfumerieën, hoeden en petten en dameskorsetten. Op de opnamekwaliteit valt niets aan te merken: de foto’s waren keurig uitgelicht en vanuit de juiste hoek genomen. Zelfs spiegelingen in de etalageruiten storen niet. Niets wijst erop dat hier een beginnend fotograaf aan het werk was. Andere onderwerpen uit deze tijd waren horeca- en bedrijfsinterieurs en architectuur. In september 1952 fotografeerde Dukkers de ondertekening van het contract tussen Lou van Rees en Count Basie. In februari 1953 maakte hij een reportage van de ravage die de watersnoodramp aanrichtte en fotografeerde hij de opvang van ontheemden.
In het archief bevindt zich een presentatiemap uit 1949, met voorbeelden van zijn industriële, product-, bedrijfs- en architectuurfotografie. Modefotografie ontbreekt hierbij. Deze foto’s doen niet onder voor bijvoorbeeld de vakfotografie uit de kring van de NFK-fotografen die op het terrein van bedrijfs- en industriële fotografie excelleerden. Het is opvallend hoe snel Hans Dukkers zich tot professioneel fotograaf op meerdere terreinen ontwikkelde en in korte tijd het vak leerde beheersen, zowel met een 6×6 Rolleiflex als met een ateliercamera op 13×18 formaat. Een ander onderdeel van zijn vroege fotografie waren opnamen van glazen panelen ter afscheiding in horeca- en kantoorinterieurs. De panelen waren gezandstraald met een decoratief patroon, vervaardigd door de firma Tetterode en ontworpen door Hans’ broer Ed Dukkers.
In juli 1948 maakte Dukkers zijn eerste modeopnamen met een model in de studio. Deze vroege (6×6) opnamen zijn on-Hollands: gracieus, mondain, met gebruik van dramatisch licht en soms met een schuin gehouden camera. Tijdens het uitlichten van een opname fotografeerde hij zichzelf mee: de modefotograaf als actief onderdeel van de foto.
In zijn archief zijn exemplaren te vinden van het tijdschrift Vogue uit 1947. In die tijd fotografeerden Erwin Blumenfeld, Irving Penn en Horst P. Horst voor de Amerikaanse editie. Dukkers zal de uitgaven niet voor niets al die jaren hebben bewaard. Ze moeten voor hem een belangrijke inspiratiebron zijn geweest.
Dukkers’ eerste studio-opnamen vormden een wereld van verschil met de sobere modeportretten van andere fotografen waarop een dame een kledingstuk toonde en niet meer dan dat. Het bijzondere aan zijn fotografie was dat hij een modeopname wist om te vormen tot vrouwbeeld: de vrouw gemaakt door de kleding die haar omlijstte. Van deze visie zou hij gaandeweg meer getuigen. Het werd de basis van zijn succes als mode- en vooral couturefotograaf. Andere fotografen, als bijvoorbeeld Marius Meyboom en Godfried de Groot, die de modefotografie tot hun vakgebied rekenden, waren tot dan toe niet in staat gebleken om een zelfde chemie tussen model, mode, modefotograaf (en modeconsument!) tot stand te brengen.
Op 20 augustus 1951 schoot Dukkers zijn eerste opnamen met model Puck Hendriks in de studio. Het was inmiddels de 326ste rolfilm in zijn loopbaan. Puck Hendriks was jong en fotogeniek, bewoog zich ontspannen voor de camera en liet zich in uiteenlopende gemoedstoestanden vastleggen: romantisch, sportief of als vrouw van de wereld. Toen Dukkers begin 1954 proefopnamen met flitslicht maakte en met een diafilm fotografeerde, deed hij dat met haar als model. In juli 1953 maakte hij zijn eerste proefnamen van model Evelyn Orcel. Een derde naam van een model van het eerste uur was Rick Weyburg. Tussen de vele proefopnamen die hij in deze beginjaren van modellen in spe maakte, vallen deze drie vrouwen direct op. Met een eenvoudige belichting liet Dukkers ze in simpele portretten volmaakt tot hun recht komen. Hij verzorgde zelf de make-up.
Met hen kreeg zijn modefotografie een nieuwe impuls. Die werd vrolijker, ontspannen, natuurlijk, speels en aantrekkelijk om naar te kijken. Het ontstaan van het beroep fotomodel in Nederland ging gelijk op met de opkomende modefotografie van Hans Dukkers vanaf de beginjaren vijftig. Dukkers werkte in 1957 met twee assistenten en met vijf modellen onder contract. Het aantal breidde uit tot een ploeg van ‘eigen’ modellen totdat ex-Miss World (1959) Corinne Rotschaeffer in 1963 met het uitzendbureau Modelplanning startte en de arbeidsverhouding zich omkeerde. Dukkers werd daarmee in zekere zin een slachtoffer van zijn eigen succes. Voor modefotografie met mannelijke modellen reisde hij nog in de begin jaren zestig naar Londen; in Nederland waren die nog niet voorhanden.
Dukkers’ kroon op het werk met modellen was ongetwijfeld de fotosessie met de Engelse Jean (The Shrimp) Shrimpton, die het favoriete model was van David Bailey, Richard Avedon en Cecil Beaton. Shrimpton kwam in september 1969 voor opnamen voor het modehuis Vinke een middag naar Amsterdam. Zij was het best betaalde model ter wereld en vroeg voor de opnamesessie die middag drieduizend gulden: tweeduizend ten laste van het modehuis en duizend ten laste van Dukkers omdat hij haar ook voor ‘eigen’ gebruik wilde. “Dit is De Garnaal. Sexbom van voren en van achteren”, kopte het Algemeen Dagblad die avond bij een foto van haar aankomst op Schiphol, waarop het model op de rug was afgebeeld. Het weekblad Panorama wijdde met paginagrote afbeeldingen een uitgebreid artikel aan de fotosessie.
In 1953 introduceerde Dukkers een nieuw element in de Nederlandse fotografie, namelijk het maken van opnamen op locatie: het fotomodel werd geplaatst naast een gietijzeren brugleuning met een trapgevel van een grachtenpand op de achtergrond. Het contrast met de vloeiende vormen van de kleding werd erdoor benadrukt. De getoonde mode was comfortabel en draagbaar, werd wereldser gebracht en kwam daardoor dichterbij. Er was nog geen sprake van kunstlicht en reflectieschermen bij de opnamen, Dukkers maakte slechts gebruik van het aanwezige daglicht. Bij deze modefotografie op locatie ging hij stap voor stap verder met het gebruik van de achtergrond en modellen als acteurs: schilders die werken aan een grachtenpand kijken bewonderend neer op het model, of een visser aan de walkant kijkt belangstellend omhoog. Dukkers liet zelfs de complete bemanning van een vrachtschip in de haven als toeschouwers opdraven.
Toen Dukkers Evelyn Orcel in mei 1954 op straat met een draaiorgel fotografeerde, poseerde ze niet alleen voor het orgel, maar draaide ze zich in een opname ook om en keek nieuwsgierig in het instrument om te zien waar de muziek vandaan kwam.
Het mondaine van model en kleding werd door Dukkers als iets begerenswaardigs in beeld gebracht. Hij benaderde de kindermode in 1954 op dezelfde manier. Een druk pratende ‘bakvis’ fotografeerde hij in de openstaande deur van een telefooncel. Hij zocht nadrukkelijk naar opvallende en contrasterende locaties. In 1955 fotografeerde hij zijn modellen in de in aanbouw zijnde tentoonstellingshal van de E55 (Nationale Energie Manifestatie) in Rotterdam.
De tegenwoordige reactie op het karakter van Dukkers’ fotografie is dat het opvallend geposeerd was, maar dat kan evengoed gelden voor de buitenlandse modefotografie in Vogue en de andere bladen van die dagen. De houding van de modellen bij Dukkers vertoont sterke gelijkenis met die van modellen op de foto’s in de toenmalige internationale modetijdschriften. Ook al maakte hij regelmatig opnamen op het wereldse Schiphol, bij Dukkers was de setting waarin het model was geplaatst onmiskenbaar Hollands.
In het jaar 1954 nam de modefotografie een vlucht. Dukkers ging steeds vaker werken voor grote opdrachtgevers als Voss, Hema, Berghaus, Sturka, Witteveen en Hollandia Kattenburg. In juni 1954 toen hij aan film nummer 929 begon, schreef hij in zijn orderboek “op naar de 1000” en een pagina later al noteerde hij “op naar de 2000!” Voor de grotere opdrachten verkoos hij zijn ‘eigen’ modellen: Puck Hendriks, Evelyn Orcel, Evelyn Delis en Rick Weyburg. Het model Jasmine Allart kwam voor modeopnamen in oktober 1954 per vliegtuig uit Parijs; Dukkers liet zich met haar op Schiphol bij aankomst fotograferen.
Vanaf 1955 gebruikte hij in de studio steeds vaker een neutrale achtergrond: de geëigende plek voor het fotograferen van confectiemode. De neutrale achtergrond werd soms afgewisseld met een decortekening van Wim Bijmoer: een geabstraheerd straatbeeld of een interieur die diepte suggereerden. De vindingrijkheid in houding en voortreffelijke mimiek van de vaste en inmiddels professionele modellen van Dukkers vormde een nieuw element in de foto’s. De opnamen waren onder meer bestemd voor publicatie in kranten (daarvoor werd de afdruk altijd contrastrijk aangeleverd) en in weekbladen zoals Margriet. Voor dit blad maakte hij de afdruk ‘zacht en zeer gedetailleerd’. In 1955 bedroeg zijn modeproductie 229 (6×6) films.
De eerste modeshow die Hans Dukkers in opdracht van een couturier vastlegde, was de presentatie van Ferry Offerman in het Victoriahotel in Amsterdam in september 1952. In juli 1953 fotografeerde hij voor het eerst hoedontwerpen van Max Heijmans. Maar deze opnamen waren slechts een aarzelend begin als we ze vergelijken met zijn eerste serieuze couturefotografie in 1955 voor Dick Holthaus. Daarbij plaatste Dukkers het model met blote schouders in een lederen vlinderfauteuil naar een ontwerp van Jorge Hardoy. Op de foto draait zij zich in de stoel naar ons toe waardoor de suggestie van meer naakt wordt gewekt. De sobere en suggestieve opname zou niet hebben misstaan in een uitgave van Vogue. In de tweede helft van de jaren vijftig behoorden de bekendste Nederlandse couturiers tot zijn vaste cliëntenkring: de al genoemde Max Heijmans, Ferry Offerman en Dick Holthaus, en voorts Frank Govers en Piet Kamphuis. Hij liet zich zelfs met hen in een groepsportret vastleggen. De toenemende bekendheid van deze couturiers ging gelijk op met die van Hans Dukkers. Dukkers hield door de jaren heen van iedere couturepresentatie alle krantenknipsels bij. Ze zijn bewaard gebleven en bieden een overzicht van de ontwikkeling van de Nederlandse couture en de waardering ervan in de jaren vijftig en zestig.
Vanaf eind jaren vijftig werd Dukkers in de dagbladpers de Nederlandse modefotograaf bij uitstek genoemd. Hij etaleerde zich als een vrouwenfotograaf die talenten herkende en aansprak. Puck Hendriks, een van Dukkers’ modellen van het eerste uur herinnerde zich dat het Paul Huf was, die in 1949 als eerste iets in haar zag. Maar in werkelijkheid trad ze pas in 1953 voor het eerst op: als stewardess in een advertentieserie van Huf voor de KLM. In zeker opzicht waren Dukkers en Huf elkaars concurrenten. Ook Huf fotografeerde vanaf 1956 voor Dick Holthaus (hij maakte ook de kerstkaart voor Holthaus in dat jaar). Op deze eerste opnamen staat model Evelyn Orcel in een onbegrensde witte studioruimte op enige afstand vergezeld van twee Volendamse straatzangers met muziekblad en accordeon. De opstelling van de drie in de studio is typisch voor de stijl van Huf: de ruimte tussen het drietal speelt een belangrijke rol en brengt spanning in het beeld. Deze manier van ruimtelijk zien is ook te zien in Hufs bekende portret van De Vijftigers uit 1954. Bij Dukkers komen deze subtiliteiten niet voor; de groepsportretten die hij voor De Telegraaf maakte ogen vooral vol. Bij andere modefoto’s voor Holthaus zijn de opnamen van Huf en Dukkers inwisselbaar en dat is de reden waarom Holthaus van hen beiden gebruik maakte. Holthaus was overigens de enige couturier voor wie Huf veelvuldig fotografeerde. Bij de ‘fotografengroepsfoto’ in De Telegraaf van 19 maart 1960 werd Paul Huf Jr beschreven als “een reclamefotograaf bij ‘uitnemendheid’, die zijn faam voornamelijk te danken heeft aan zijn werk voor de KLM, de Shell, het Koninklijk Huis en aan de foto’s van groepen vooraanstaande Nederlanders die hij voor dit dagblad maakt”. De meeste foto’s van Dukkers zijn als modefotografie verspreid geraakt en binnen het modecircuit gebleven. Dat is de belangrijkste oorzaak waarom Dukkers in de vergetelheid is geraakt en Huf niet. Huf had niet erg veel op met Dukkers en liet zich, bij navraag, lang na Dukkers’ dood, niet over hem uit.
Dukkers was altijd in voor een stunt, zoals een nieuwe-haringparty in zijn studio op de Prinsengracht in Amsterdam in mei 1965 waarvoor tout le beau monde werd uitgenodigd en ook kwam. De gossipjournalist Henk van der Meyden schreef er uitvoerig over in De Telegraaf. Vermeldenswaard is ook een groepsportret van bovenaf in de Cinetonestudio in Duivendrecht van alle Nederlandse popgroepen, inclusief The Outsiders, die in de VARA gids van 25 december 1966 gepubliceerd werd en die op posterformaat bij VARA’s Fanclub kon worden besteld.
In 1967 lanceerde Dukkers zijn sublevel photography: een grote glazen plaat waarop een model in ‘katachtige aanvalshouding’ rechtstandig van onderaf gefotografeerd werd tijdens een publieke demonstatie in de wintertuin van Krasnapolsky.
Met veel publiciteit lanceerde hij in 1968 het boek Fotomodel… voor mij hoeft het niet. De presentatie werd opgeluisterd door ‘televisiepater’ Leopold Verhagen omringd door een dozijn van Dukkers’ modellen. Dit resulteerde in een smeuige krantenfoto die in talrijke dagbladen werd afgedrukt.
Januari 1969 trad hij op in het televisieprogramma Voor de vuist weg waarin hij ‘spontaan’ een meisje uit het publiek plukte en als model liet poseren. In vele kranten verscheen echter het bericht dat er niks spontaan aan was (het meisje zou voor de uitzending uitvoerig geïnstrueerd zijn). In hetzelfde jaar arrangeerde hij zeven modellen in badkleding op een klimrek voor een binnenopname ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de Nederlandse Fotografen Patroons Vereniging (NFPV) in tegenwoordigheid van de vele toekijkende jubilarissen.
Aan het begin van de jaren zestig had Dukkers een goed contact bij De Telegraaf/De Courant Nieuws van de Dag, met name in de persoon van journalist H. F. van Loon, die voor hem ook de tekst van het boek Fotomodel… voor mij hoeft het niet schreef. Het contact dateerde van eind 1959 tot medio midden jaren zestig. Voor de zaterdagkrant schreef Van Loon (afgewisseld met collega Wim Koevoets) van tijd tot tijd een achtergrondartikel dat paginabreed werd geïllustreerd met een geënsceneerde, een samengestelde foto of een groepsportret van Dukkers. Zo verscheen bij het artikel ‘Beeld van een nieuw Steen-tijdperk’, een foto waarin zestien beeldhouwers in één opname naast elkaar met een van hun beelden werden geportretteerd. Een ander voorbeeld was ‘De stoelendans van morgen’. In de afbeelding bij dit artikel probeert acteur Albert Mol op één foto in één ruimte vijf moderne stoelcreaties uit. Door de uitgekiende enscenering valt qua perspectief en belichting in deze foto niet te zien dat hier sprake was van een montage.
De eer van een paginabrede foto viel ook Paul Huf regelmatig te beurt. Het bekendste groepsportret van Hufs hand is de fotografengroepsfoto met een steigerconstructie in een studio met de titel Ook Nederland heeft foto-graven. Wij presenteren u: Onze camera adel Daarna volgde een opsomming van de specialiteiten van de afgebeelde collega’s, onder wie ook Hans Dukkers.
Hilarisch was Dukkers’ serie Luchtkastelen in 1960 in De Telegraaf, waarin een bekende Nederlander een stille wens uitte, die door Van Loon werd opgetekend en die door Dukkers fotografisch fantasievol en niet zonder ironie in beeld werd gebracht. Hij beeldde de acteur Johan Kaart bijvoorbeeld af als een Romeins veldheer op een strijdwagen, geketende gevangenen achter zich aan slepend.
Naarmate de jaren verstreken, verbreedde het vakgebied van Dukkers zich in de jaren zestig tot de reclamefotografie, zoals voor audiovisuele apparatuur en verlichting van Philips. Deze opnamen getuigen van een verrassende inventiviteit met geënsceneerde situaties waarin sprake is van een levendige interactie tussen de geadverteerde producten en de modellen. In hoeverre sprake was van de tussenkomst van een reclamebureau met een art-director bij de opnamen is onbekend. De uiteenlopende gefotografeerde producten verraden steeds een studio-enscenering typerend voor Hans Dukkers: theatrale opstellingen in een open studio zonder achtergrond of in begrensde abstracte ruimten, steeds met een nadrukkelijke horizontale of verticale beeldopbouw. Voor het weekblad Panorama fotografeerde Dukkers tienermeisjes en jonge vrouwen in de langlopende reeks ‘T LIEFST in 1974. In de serie werden de geportretteerden op een romantische, sensuele wijze paginagroot afgedrukt. De opnamen doen denken aan de toen populaire fotografie van Sam Haskins voor bijvoorbeeld de Pentaxkalenders. Vanaf midden jaren zestig leverde Dukkers erotische opnamen voor buitenlandse tijdschriften als Er (Das Herrenmagazin) en Lui maar niet onder zijn eigen naam. In 1972 produceerde hij de olala Goodrich Girlkalender waarin onder anderen één van zijn vaste modellen Marianne de Vree – de latere mevrouw Dukkers – optrad. In de jaren zeventig en tachtig werkte Dukkers voor een beperkte groep opdrachtgevers, waaronder het badmodemerk Linda Lu, met zijn vrouw als vaak terugkerend model. Zijn laatste modefoto dateert uit juni 1985.
Dukkers deed veel aan bedrijfsfotografie en hield dat lang vol, zowel reportages als productfotografie. Zijn eerste orderboek meldt 13×18 groothoek en 9×12 glasnegatiefopnamen van allerlei uiteenlopende onderwerpen: van kapsaloninterieurs, Caltexbenzinepompen tot Davohaarden (in opdracht van Friso Kramer). Volgens zijn orderboek heeft hij 9×12 glasnegatieven tot eind oktober 1962 gebruikt (daarna ging hij over op vlakfilm). Er worden 139 doosjes 9×12 glasnegatieven van elk twaalf opnamen vermeld. Daarvan is niets bewaard gebleven. Het merendeel van Dukkers’ archief bestaat uit zwart-wit 6×6 (studio) opnamen van 1947 tot en met 1979. Vanaf 1952 fotografeert hij met Ilford HP3 rolfilm, later met de FP3 variant. Dukkers hanteerde voor zijn rolfilms een curieus opbergsysteem, namelijk een archiefschuiflade met daarin een plankje met ronde gaten waar hij de belichte rolfilms na gebruik in plaatste. Iedere film was strak opgerold en keurig beschermd met een papierstrookje tussen de opnamen. Dit hield hij 3226 rolfilms vol. Het voordeel van dit opbergsysteem is dat de films in de loop der jaren volledig stof- en krasvrij en onbeschadigd bewaard zijn gebleven. (Een nadeel is dat de films bij hergebruik hun opgerolde staat halsstarrig volhouden).
Vanaf 1961 werkte Dukkers ook in kleur, zowel op 6×6 negatieven en diafilm als op 13×18 negatieven en diavlakfilm.
Dukkers werkte al die jaren niet alleen. In 1953 kwam Peter Verbruggen als assistent in dienst. Verbruggen behaalde in 1957 zijn vakdiploma aan de Fotovakschool in Den Haag en bleef tot 1970. In 1957 kwam ook George van Herwaarde bij Dukkers in dienst. Van Herwaarde startte in 1962 een eigen studio in Haarlem. Beide fotografen lieten weten dat Hans Dukkers niets van techniek wist en er ook niets van wilde weten. “En als hij iets wilde weten dan vroeg hij dat aan Peter Verbruggen. Hij gebruikte een witte kubus met vier flitsers erin voor zijn unieke schaduwloze licht. Ik kwam in 1957 bij hem werken en het heeft tot 1959 geduurd voor hij mij toestond om een ander licht voor hem neer te zetten”, aldus George van Herwaarde.
Hans Dukkers gaf als modefotograaf het vak van fotomodel in Nederland vorm en inhoud. Vóór zijn tijd was dat nauwelijks een zelfstandig beroep. Dukkers beschouwde zichzelf soms meer een vrouwenfotograaf dan een modefotograaf. Met de opkomst van de naoorlogse couture en couturiers in Nederland ontstond de gelukkige driehoeksrelatie van mode, modellen en modefotografie. In januari 1958 gaf hij in kleine oplage zijn eerste zelfgemaakte fotoboek in ringbandvorm uit. Het was in kleine kring te koop, “samengesteld uit de beste exemplaren van mijn oogst van tien jaar”, met een inleiding van eigen hand. In de tekst gaf Dukkers zichzelf (onbewust) een plaats in de geschiedenis van de Nederlandse fotografie: “De Nederlandse modefoto, als bepaald begrip, bestond tien jaar geleden nog niet. Ze is ontstaan. Dat is niet mijn verdienste. Dat is de verdienste van de Nederlandse kledingindustrie en de Nederlandse haute couture, die sedert de oorlog een eigen gezicht heeft gekregen. Ik heb geprobeerd in tien jaar tijd de wisselende uitdrukkingen op dat eigen gezicht te registreren – op een eigen manier. Ik moest de juiste verhouding vinden tussen de glamour van het buitenland en de vaderlandse nuchterheid. Als ik tot een trouw dienaar van de mode geworden ben, dank ik dat niet in de laatste plaats aan de Nederlandse mode zelf en aan de Nederlandse meisjes, die voor mijn camera de moeilijkheden van het doorgaans onderschatte vak van fotomodel leerden kennen.” De opkomst van de couture- en modefotografie in het naoorlogse Nederland wordt vaak als vanzelfsprekend geassocieerd met Paul Huf. Maar feitelijk was Dukkers er eerder bij (al in 1948) en vervulde hij al die tijd in Nederland op dit terrein een pioniersrol. Jaren later, in 1996, vatte auteur Pauline Terreehorst de betekenis van zijn fotografie samen met de zin: “Met Dukkers stond je met één been in het buitenland.” En daarmee is niets te veel gezegd.
Documentatie
Primaire bibliografie
(eigen publicaties: tekst, eventueel met foto’s, maar ook fotoboeken e.d.)
Nederlandse mode gefotografeerd door Hans Dukkers 1958.
Nederlandse mode gefotografeerd door Hans Dukkers 1959.
Nederlandse mode gefotografeerd door Hans Dukkers 1960.
Nederlandse mode gefotografeerd door Hans Dukkers 1961.
Hans Dukkers (foto) en Carmen Snuyck-Elia (tekst), Opmaak ’66. De gehaaste vrouw: mooi in 15 minuten, in De Telegraaf/De Courant Nieuws van de Dag in kleur (9 juli 1966) 16, p. 14-15.
Hans Dukkers, Girls, in Holland Herald 2 (1967) 8, p. 24-25.
Hans Dukkers (foto’s) en Leo J. Capit (tekst). Oma’s bril is hip, in De Telegraaf/De Courant Nieuws van de Dag in kleur (7 januari 1967) 29, omslag, p. 4-5.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto’s), Fotomodel … voor mij hoeft het niet, Bussum (Teleboek) 1968.
Dick Boer, Paul Heyse en L, Roosens (hoofdred.) en Hans Dukkers e.a. (medewerker), Foto en film encyclopedie, Amsterdam/Brussel. (Elsevier) 1971, 3de geh. herz. dr., p. 388.
Hans Dukkers (foto), serie ’T LIEFST [serie met portret van tienermeisjes of jonge vrouwen], in Panorama 61 (1974) 1 t/m 52.
Hans Dukkers, The sweetest girls in the world?, in Holland Herald 10 (1975) 11, p. 27.
Herman Stok (inl.) en Hans Dukkers (foto’s), PloemPloemJenka, Amsterdam (Maria Austria Instituut/Voetnoot) 1996.
in De Telegraaf/De Courant Nieuws van de Dag
Jan Punt (tekst) en Hans Dukkers (foto), In naam der sport: doe open die kluis! Koning(in) voetbal kan helpen, 24 december 1959, p. 25.
H.F. van Loon en Jan Punt (tekst) en Hans Dukkers (foto), serie: Luchtkastelen, 9 januari 1960, 16 januari 1960, 30 januari 1960, 6 februari 1960, 20 februari 1960, 27 februari 1960, 5 maart 1960, 12 maart 1960, 26 maart 1960, 2 april 1960, 9 april 1960, 16 april 1960, 30 april 1960.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto), Erna Spoorenberg’s mode-festijn [serie: Mode in beeld], 9 april 1960, p. 17.
Hans Dukkers (foto). Wij toveren u voor: Zomermode-1960 voor de man [serie: (Heren) Mode in beeld], 23 april 1960, p. 15.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto). Vijf maanden tevoren tonen wij u een beeld van de Britse wintermode [serie: Mode inbeeld], 11 juni 1960, p. 17.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Drukkers [sic] (foto), Hoedjes van heden en meubels van morgen. Ontspannen alstublieft! De kubus-stoel heeft afgedaan, 5 oktober 1960, p. 7.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto), Joost Boot van Hilversum. Burgemeester, waar wethouders hijgend achteraan lopen [serie: Eerste Burgers], 15 oktober 1960, p. 5.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto), Hans Roeien van Zwolle. Burgemeester die zijn stad goed weet te verkopen [serie: Eerste Burgers], 22 oktober 1960, p. 5.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto). Jan Heusdens van Vlaardingen. “Ik zweef als een neutraal engeltje boven de wethouders” [serie: Eerste Burgers], 19 november 1960, p. 5.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto), Wintermode op de rug gezien [serie: Mode in beeld], 19 november 1960, p. 17
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto). Burgemeester mr. A.A.J. Goldberg van Delfzijl: Zout onder de voeten, aardgas in de rug [serie: Eerste Burgers], 3 december 1960, p. 15.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto), Kleur bekennen op wintersport. Steeds meer modieuze niet-skiërs, 28 januari 1961.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto). Champagne overwint “bijgeloof’ nauwelijks [serie: Exclusieve genietingen, artikelen over kostelijke geschenken van de natuur], 22 april 1961.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto), ‘Zwart goud’ kaviaar maar zelden met garantie [serie: Exclusieve genietingen, artikelen over kostelijke geschenken van de natuur], 29 april 1961.
H.F. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto). De kreeft een kanibaal van hoge adel [serie: Exclusieve genietingen, artikelen over kostelijke geschenken van de natuur], 6 mei 1961.
Wim Koevoets (tekst) en Hans Dukkers (foto), Uw haar deze winter, 20 augustus 1961.
H.F. van Loon en Louise Carrière (tekst) en Hans Dukkers (foto), De mannen van vrouwen van 1962, 29 december 1962.
Wim Koevoets (tekst) en Hans Dukkers (foto), Nederlands mooisten gecatalogiseerd. Marktuitbreiding daar is het om begonnen, 27 maart 1964.
H. van Loon (tekst) en Hans Dukkers (foto) bekijken weer een van die kleine dingen die een grote rol spelen in het leven van sommige mensen [titel varieert], in Panorama:
De tomaat, 50 (1963) 46, p. 6-7.
De diamant, 50 (1963) 50, p. 6-7.
De letter, 50 (1963) 52, p. 12-13.
De lucifer, 51 (1964) 2, p. 22-23.
De trouwring, 51 (1964) 7, p. 38-39.
De lippenstift, 51 (1964) 10, p. 6-7.
De postzegel, 51 (1964) 12, p. 6-7.
Het kind, 51 (1964) 16, p. 56-57.
(foto’s in boeken, tijdschriften en ander drukwerk)
H. George Franks, Holland as an industrial country. The story of a national achievement, z.p. [Den Haag] (Federation of Netherlands Industries) 1957, na p. 128.
De Maasbode 13 september 1957.
Nieuwsblad van het Noorden 14 september 1957.
Provinciale Zeeuwse Courant 20 september 1957.
Schager Courant 21 september 1957.
Steenwijker Dagblad 21 september 1957.
Haagse Post 28 september 1957.
De Maasbode 23 november 1957.
Haagse Post 30 november 1957.
Nieuw Utrechts Dagblad 23 december 1957.
Amersfoortse Courant 18 januari 1958.
Leeuwarder Courant 18 januari 1958.
Dagblad De Stem 28 februari 1958.
De Tijd 28 februari 1958.
Het Centrum 11 maart 1958.
De Tijd 11 maart 1958.
Nieuwe Rotterdamsche Courant 12 maart 1958.
Provinciale Zeeuwse Courant 14 maart 1958.
Enkhuizer Courant 15 maart 1958.
Amersfoortse Courant 29 maart 1958.
Alkmaarse Courant 7 mei 1958.
De Rotterdammer 7 mei 1958.
Haagse Post 45 (10 mei 1958) 2265, omslag, p. 10.
Dordtsch Dagblad 19 juli 1958.
Provinciale Noord-Brabantsche courant Het Huisgezin 26 juli 1958.
De Tijd 6 september 1958.
De Dordtenaar 9 september 1958.
Leeuwarder Courant 11 september 1958.
Provinciale Zeeuwse Courant 11 september 1958.
Nieuwe Rotterdamsche Courant 12 september 1958.
Haarlems Dagblad 19 november 1958.
De Tijd 19 november 1958.
Nieuwe Schiedamsche Courant 22 november 1958.
De Tijd 22 november 1958.
Haarlems Dagblad 16 december 1958.
Haagse Post 20 december 1958.
Dordtsch Dagblad 6 maart 1959.
Nieuwe Leidsche Courant 6 maart 1959.
De Rotterdammer 6 maart 1959.
De Tijd 6 maart 1959.
Dagblad Kennermerland 12 maart 1959.
Gooische Courant 12 maart 1959.
Nieuwe Leidsche Courant 12 maart 1959.
De Tijd 12 maart 1959.
Dagblad De Stem 14 maart 1959.
Leeuwarder Courant 14 maart 1959.
De Maasbode 14 maart 1959.
Haagsche Post 21 maart 1959.
De Linie 28 maart 1959.
De Nieuwe Limburger 28 maart 1959.
Schager Courant 6 mei 1959.
Dagblad van Noord-Limburg 23 mei 1959.
De Nieuwe Limburger 30 mei 1959.
Eva 13 juni 1959.
Nieuwe Leidsche Courant 3 september 1959.
De Rotterdammer 3 september 1959.
Nieuwe Leidsche Courant 8 september 1959.
Het Centrum 9 september 1959.
Twentsche Courant g september 1959.
Arnhems Dagblad 10 september 1959.
Het Nieuwe Dagblad 12 september 1959.
Dordrechtsch Nieuwsblad 15 september 1959.
Nieuwe Rotterdamsche Courant 15 september 1959.
Dagblad De Stem 17 september 1959.
De Nieuwe Limburger 23 oktober 1959.
Noordhollands Dagblad 28 oktober 1959.
Rotterdams Nieuwsblad 12 november 1959.
Het Centrum 12 december 1959.
A. Klein, Bouwen in kalkzandsteen, Eefde (Vereniging van Nederlandse Kalkzandsteenproducenten) 1960, p. 2.
Gooische Courant 8 januari 1960.
Het Nieuwe Dagblad 8 januari 1960.
Nieuwe Haarlemsche Courant 8 januari 1960.
Haagse Post 9 januari 1960.
Noordhollands Dagblad 13 februari 1960.
De Linie 18 februari 1960.
Gooische Courant 4 maart 1960.
Dagblad voor de Zaanstreek. De Typhoon 16 maart 1960.
Het Centrum 17 maart 1960.
De Waarheid 18 maart 1960.
Haagse Post 26 maart 1960.
Noordhollands Dagblad 26 maart 1960,
Dagblad De Stem 31 maart 1960.
De Waarheid 13 april 1960.
Rosita (23 juli 1960) 30, p. 69.
Weekblad TV 31 juli 1960.
Dagblad voor de Zaanstreek. De Typhoon 5 september 1960.
Arnhemse Courant 9 september 1960.
Het Centrum 13 september 1960.
De Waarheid 15 september 1960.
Zutphens Dagblad 17 september 1960.
Dagblad van het Oosten 22 oktober 1960.
Dagblad voor Coevorden 22 oktober 1960.
De Nieuwe Limburger 19 november 1960.
Schager Courant 17 december 1960.
De Echo 2 februari 1961.
Eva 11 maart 1961.
Provinciale Zeeuwse Courant 11 maart 1961.
Het Centrum 14 maart 1961.
Haarlems Dagblad 15 maart 1961.
De Linie 18 maart 1961.
Haagsche Post 1 april 1961.
De Linie 8 april 1961.
Nieuwe Rotterdamse Courant 2 september 1961.
De Waarheid 7 september 1961.
Kamper Nieuwsblad 9 september 1961.
Zutphens Dagblad 12 september 1961.
Dagblad De Stem 14 september 1961,
De Nieuwe Limburger 15 september 1961.
Haagsche Post 16 september 1961.
Nijmeegs Dagblad 16 september 1961.
Zutphens Dagblad 16 september 1961.
Haagsche Post 23 september 1961.
De Waarheid 16 maart 1962.
Nieuwsblad van het Zuiden 27 maart 1962.
Noordhollands Dagblad 27 maart 1962.
Dagblad De Stem 5 april 1962.
Helmondse Courant 30 mei 1962.
Helmondse Courant 8 september 1962.
Het Centrum 26 september 1962.
Leidsche Courant 27 september 1962.
Noordhollands Dagblad 27 september 1962.
Rijn en Gouwe 24 oktober 1962.
Haagse Post 27 oktober 1962, p. 27.
Noordhollands Dagblad 3 november 1962.
Ons Noorden 3 november 1962.
De Rotterdammer 27 maart 1963.
Haarlems Dagblad 9 april 1963.
IJmuider Courant 9 april 1963,
De Waarheid 13 april 1963.
Arnhems Dagblad 24 september 1963.
Brabants Dagblad 25 september 1963
Haarlems Dagblad 25 september 1963.
Deventer Dagblad 2 oktober 1963.
De Dordtenaar 4 oktober 1963.
De Linie 12 oktober 1963.
Dagblad De Stem 7 november 1963.
Helmondse Courant 23 november 1963.
Wim Koevoets (tekst), International guide of professional models in Holland, Amsterdam (Top-Telefoon) 1964, afb. vrouwen: 11, 19, 24, 26, 34, 41-42, 46, 64, 70-71, 75, 77, mannen: 2, 7, 13-14, 27-28, 30.
Brabants Dagblad 6 februari 1964.
Haagsche Post 28 maart 1964.
De Waarheid 28 maart 1964.
Provinciale Noord-Brabantsche courant het huisgezin 3 april 1964.
De Nieuwe Limburger 4 april 1964.
Twentsche Courant 4 april 1964.
Dagblad van West Friesland 23 september 1964 .
Enhhuizer Courant 23 september 1964.
Helmonds Dagblad 23 september 1964,
Alkmaarse Courant 24 september 1964.
Delftsche Courant 24 september 1964.
De Rotterdammer 25 september 1964.
De Waarheid 26 september 1964.
Winschoter Courant 26 september 1964.
Emmer Courant 28 september 1964.
Haarlems Dagblad 28 september 1964.
Heldersche Courant 28 september 1964.
Schager Courant 28 september 1964.
De Rotterdammer 2 maart 1965
Rotterdamsche Nieuwsblad 3 maart 1965.
Lui. Le magazine de l’homme moderne (mei 1965) 17.
De Rotterdammer 13 september 1965.
Rotterdamsch Nieuwsblad 13 september 1965.
Brabants Dagblad 21 september 1965.
Haarlems Dagblad 21 september 1965.
Nieuw Utrechts Dagblad 22 september 1965.
Nieuwe Eindhovense Courant 24 september 1965.
Nieuwe Apeldoornse Courant 27 september 1965.
Nieuwsblad van het Zuiden 27 september 1965.
Haagse Post 9 oktober 1965.
Eva 6 november 1965.
Max Heymans, “Knal”, Assen etc. (Born) 1966, na p. 64, na p. 128 (serie: Born Paperbacks, P11).
Pope kalender 1966.
Eindhovens Dagblad 20 januari 1966.
Brabants Dagblad 21 januari 1966.
Rijk bezit. Vrije boekenkeuze van de Nederlandse Lezerskring, waarin opgenomen de BK-Boekenkring te Baarn zomer 1966, p. 5
Nijmeegs Dagblad 12 juli 1966.
Wereldkroniek 72 (24 september 1966) 39, omslag, ongepag.
Quick 19 (25 september 1966) 39, omslag.
Lui. Le magazine de l’homme moderne (oktober 1966) 34, special 3.
Holland Herald 2 (1967) 7, p. 27.
De Nieuwe Limburger 5 januari 1967.
Rotterdamsch Nieuwsblad 13 december 1967.
Hamburger Morgenpost (20 maart 1968) 68, p.13.
ER. Das Herrenmagazin (september 1968) 9.
Kalender Siera. Una tectica moderna per la casa moderna 1969.
Boek en plaat (januari/februari/maart 1969) 1, omslag.
Elegance 26 (maart 1969) 3, omslag, p. 47-53.
Brabants Dagblad 27 maart 1969.
Boek en plaat (april/mei/juni 1969) 2, omslag.
Boek en plaat (juli/augustus/september 1969) 2, omslag.
ER. Das Herrenmagazin (augustus 1969) 8.
Aan Tafel. Culinaire bijlage van het Algemeen Dagblad 24 (6 december 1969) 189, omslag.
Anoniem, Panorama’s fotografie, Haarlem (Spaarnestad) z.p. [1970], p. 60-61.
Libelle (3 januari 1970) 1, p. 58-63.
B.F. Goodrich Girlkalender 1972.
Philips Calendar 1972.
Joop Bromet, Conny Stuart. Een theaterleven, Utrecht etc. (Bruna) 1975.
Peter Vöge en Bab Westerveld, Stoelen. Nederlandse ontwerpen 1945-1985, Amsterdam (Meulenhoff/Landshoff) 1986 , p. 104, 108.
Kees Fens (inl.). Kijk, Annie M.G. Schmidt. De schrijfster in beeld, Amsterdam (Querido i.s.m. Nederlands Theater Instituut) 1994, p. 96 (serie: Jaarboek Querido, 37).
Frank Govers, Mijn leven in mode, Amsterdam (Forum) 1995.
Ivo de Wijs, Foto’s van papier, Amsterdam (Maria Austria Instituut/Voetnoot) 1998, p. 33, 67, 80.
Hans Vogel, Wacht maar tot ik dood ben. Annie M.G. Schmidt: haar leven en werk voor theater, radio en tv, Amsterdam/[Naarden] (Theater Instituut Nederland/Strengholt) 2000, p. 34.
Gerrit Komrij, Vrouwen van Nederland, Amsterdam (Maria Austria Instituut/Voetnoot) 2001, p. 5, 72, 84.
Paul Blom e.a., Uitverkoren. De carrière van Conny Stuart, Amsterdam/[Naarden] (Theater Instituut Nederland/Strengholt) 2002, p. 55
Maarten ‘t Hart, De Daverdreun, Amsterdam (Maria Austria Instituut/Voetnoot) 2002, omslag (voor-en achterzijde), p. 28, 44-45, 48.
Foam Magazine (januari 2002) 1, ongepag.
Eric de Kuyper, Interieurs, Amsterdam (Maria Austria Instituut/Voetnoot) 2003, p. 52.
Toon Lauwen, Dutch design, Bussum (THOTH) 2003, p. 43.
Catalogus tent. lm Rausch der Dinge, Vom funktionalen Objekt zum Fetisch in Fotografien des 20. Jahrhunderts, Winterthur (Fotomuseum Winterthur) 2004, p. 200.
Koen Vergeer, [f]oto’s, Amsterdam (Maria Austria Instituut/Voetnoot) 2005, p. 69.
Willem van Zadelhoff (tekst), Baby’s boek, Amsterdam (Maria Austria Instituut/Voetnoot) 2008, p. 66.
in Algemeen Handelsblad:
1957: 16 maart, 20 september, 23 december.
1958: 28 februari, 11 maart, 7 mei, 19 juli, 25 juli, 17 september, 20 september, 26 september, 19 november, 21 november.
1959: 6 maart, 13 maart, 14 maart, 12 mei, 4 september, 8 september, 15 december.
1960: 2 januari, 12 maart, 6 mei, 3 september, 8 september, 13 september.
1961: 6 maart, 10 maart, 11 maart, 17 maart, 21 maart, 24 maart, 12 september, 7 september, 19 september, 22 september, 3 november.
1962: 13 maart, 16 maart, 30 maart, 3 april, 11 mei, 9 oktober, 21 november.
1963: 12 maart, 30 maart, 8 oktober.
1965: 11 september, 21 september.
in De Telegraaf:
1957: 6 september, 21 september.
1958: 4 januari, 11 maart, 8 mei, 19 juli, 9 september, 19 november.
1959: 27 februari, 12 maart, 5 april, 17 april, p. 9, 6 mei, 22 augustus, 26 augustus, 9 september, 16 september, 10 oktober.
1960: 9 maart, 16 maart, 4 mei, 3 september, 24 september, 7 oktober, 17 november.
1961: 2 januari, p. 9, 4 maart, 10 maart, 11 maart, 18 maart, p. 17, 1 april, p. 17, 8 april, p. 17, 10 juni, p. 17, 17 juni, p. 17, 16 augustus, 29 augustus, 7 september, 9 september, p. 17, 23 september, 21 oktober, 11 november, 2 december, 16 december, p. 17, 23 december, p. 17, 30 december.
1962: 27 januari, 9 juni, p. 25, 23 juni, p. 19, 7 juli, p. 15, 14 juli, p. 21, 15 september, 21 september, p. 5, 22 september, p. 21, 27 september, 6 oktober, p. 21, 11 oktober, p. 19, 26 oktober, 24 november, 8 december, 22 december, p. 21.
1963: 28 maart, 3 april, 10 april, 20 april, 27 juli, 3 augustus, 20 september, 26 september, 3 oktober, 17 oktober, 23 oktober, 16 november.
1964: 27 maart, 28 maart, 25 september.
1965: 6 januari, 19 mei, 5 juni, 11 juni, 26 juni, 11 september, 21 september, 22 september.
1966: 19 februari, 28 mei, p. 14.
1967: 1 april.
1969: 14 februari, 20 augustus.
in Het Binnenhof.
1957: 10 september.
1958: 9 juli, 11 september, 12 december.
1960: 9 maar, 16 maart, 19 november.
1961: 7 maart, 14 maart, 7 september.
1963: 27 maart, 10 oktober.
1964: 27 januari 1964.
in De Courant Nieuws van de Dag:
1957: 10 september, 24 september.
1958: 28 februari, 11 september, 22 november, 17 december.
1959: 5 september, 19 september, 17 december.
1960: 5 september.
1961: 10 maart, 15 maart, 19 augustus, 7 september, 11 november, 18 november.
1962: 13 maart, 16 maart, 8 september, 29 september, p. 13.
1963: 26 september, 3 oktober.
1964: 25 september.
1965: 6 januari, 11 september, 21 september, 22 september.
in Utrechtsch Nieuwsblad:
1957: 13 september, 21 december.
1958: 11 maart, 1 april, 19 juli, 6 september, 16 oktober.
1959: 6 maart, 2 april, 11 juli, 16 juli, 9 september, 10 september, 16 september.
1960: 11 maart, 19 maart.
1961: 10 maart, 14 maart, 20 september.
1963: 24 september.
1965: 13 september.
in Vrij Nederland:
1957: 14 september
1958: 8 maart, 20 september, 13 december.
1959: 14 maart
1960: 21 mei, 30 juli, 24 september.
1961: 18 maart, 33 september, 30 september.
1963: 25 september
in de Volkskrant:
1957: 21 september.
1958: 10 januari, 5 maart, 4 september, 11 september.
1959: 11 maart, 12 maart, 19 maart, 6 mei, 3 september, 8 september.
1960: 8 maart, 9 maart, 12 maart, 15 maart, 13 september.
1961: 7 maart, 14 maart, 7 september, 15 september, 20 september.
1962: 6 april, 8 september, 22 november.
1963: 10 april, 31 mei, 3 oktober.
1964: 25 maart, 23 september.
1965: 11 september, 21 september.
1997: 10 februari, p. 20.
in Algemeen Dagblad:
1957: 25 september, 20 november, 25 november.
1958: 28 februari, 12 maart.
1959: 6 maart, 10 september.
1960: 12 maart, 3 september.
1961: 10 maart.
1962: 8 september, 24 oktober.
1963: 25 september.
1964: 5 maart.
1965: 21 september.
in Het Vaderland:
1957: 25 september.
1958: 1 maart, 13 september, 12 december.
1959: 12 maart, 6 mei, 3 september
1960: 12 maart, 23 april, 9 september, 13 september, 3 december.
1961: 8 maart, 14 maart, 7 september.
1962: 29 september.
1963: 26 september.
1965: 18 september.
in Elseviers Weekblad:
1957: 28 september.
1958: 8 februari, 2 augustus, 13 september, 20 september.
1959: 14 maart, 21 maart, 19 september, 10 oktober, 17 oktober.
1960: 1 oktober,
1961: 1 april, 16 september, 30 september.
1962: 24 maart.
1963: 6 april.
1964: 18 april.
1965: 9 oktober.
1966: 17 december.
in Trouw:
1957: 28 september.
1958: 3 januari, 19 november.
1959: 6 maart, 10 maart, 12 maart, 3 september, 8 september, 9 september, 14 september.
1960: 9 maart, 12 maart, 3 september, 5 september, 14 september.
1961: 11 maart, 13 september.
1962: 10 maart 1962.
1963: 24 september 1963.
2003: 3 februari. De Verdieping, p. 12.
in Het Vrije Volk:
1957: 12 oktober, 20 november, 23 december.
1958: 28 februari.
1959: 28 maart, 3 oktober, 10 november, bijlage p. 19, 12 november, 17 december.
1960: 8 maart.
1960: 3 september, 6 september.
1961: 23 maart, 6 september.
1962: 9 januari, 9 maart, 30 maart, 19 april, 10 september, 2 oktober.
1963: 27 maart, 9 april, 24 september, 9 oktober.
1964: 25 september.
1965: 11 september, 21 september.
1966: 7 mei.
in De Nieuwe Dag:
1958: 28 februari, 7 mei, 11 september.
1959: 6 maart, 5 september, 12 september.
1960: 8 januari, 12 maart, 16 maart, 3 september.
1961: 14 maart, 8 september, 12 september.
1962: 27 maart, 10 september, 27 september.
1964: 25 maart.
1965: 14 september, 21 september.
in Nieuwe Haags(ch)e Courant.
1958: 28 februari, 19 juli, 6 september, 19 november, 12 december.
1959: 6 maart, 9 september, 15 september.
1960: 16 maart.
1963: 27 maart, 24 september.
in Het Parool:
1958: 28 februari, 11 maart, 19 juli, 4 september, 6 september, 13 september, 18 september, 19 november.
1959: 11 maart, 6 mei, 14 september, 15 september.
1960: 12 maart, 3 september, 3 december,
1961: 21 maart, 3 september, 4 september, 6 september.
1962: 29 maart, 1 december.
1963: 29 mei, 27 september, 4 oktober.
1964: 25 maart, 24 september.
1965: 11 september, 21 september.
1966: 7 mei.
2001: 20 maart.
in De Groene Amsterdammer.
1958: 22 maart.
1959: 19 september, 3 oktober.
1960: 9 april, 10 september, 1 oktober.
1961: 1 april, 16 september, 23 september.
1962: 15 september, 3 november.
1963: 6 april, 6 oktober.
1964: 11 april.
in Haagsche Courant:
1958: 6 september, 19 november.
1959: 6 maart, 13 maart, 19 juli, 9 september, 12 november.
1960: 9 maart, 12 maart, 16 maart, 13 augustus, 9 september.
1961: 7 maart, 10 maart, 14 maart.
1962: 7 september, 27 september.
1965: 11 september.
in De Gelderlander.
1958: 12 december.
1959: 19 maart, 9 september.
1960: 3 februari.
1961: 14 maart, 7 september.
1963: 27 maart, 9 april.
1964: 23 september.
1965: 2 maart, 21 september.
in De Tijd De Maasbode:
1959: 13 november.
1960: 8 januari, 23 februari, 12 maart, 3 september, 29 september.
1961: 14 maart, 7 september 1961.
1962: 15 maart, 10 september, 27 september.
1963: 27 maart, 24 september.
1964: 23 september.
1965: 11 september, 21 september.
in Vendorama:
1965: (maart) 6, (september) 10, (december) 14.
1966: (maart) 2, (maart) 3, (mei) 5, (augustus) 7, (september) 8.
1967: (april) 4, (september) 7.
1969: (september) 7.
1970: (april) 4.
in VARA radio tv gids/VARA gids, o.a omslagen:
1965: 1 mei.
1966: 7 mei, 23 juli, 13 augustus, 24 september, 1 oktober .
1967: 18 februari, 11 maart, 22 april, 1 juli, 4 november.
1968: 3 februari, 23 maart, 27 april, 9 november.
1969: 11 januari.
De Telegraaf/De Courant Nieuws van de Dag in kleur.
25 september 1965, p. 20-21.
(19 maart 1966) 8, omslag, p. 14-15.
(9 juli 1966) 16, p. 10-11.
(3 september 1966) 20, omslag, p. 3, 5, 7.
4 februari 1967, p. 10.
(13 mei 1967) 38, p. 9.
in Libelle:
34 (23 december 1967) 51, omslag, p. 60-67.
35 (2 maart 1968) 9, omslag.
35 (23 maart 1968) 12, omslag, p. 44-45.
35 (13 april 1968) 15, p. 77-81.
35 (27 april 1968) 17, omslag, p. 66-75.
35 (4 mei 1968) 18, p. 84-87.
35 (25 mei 1968) 21, p. 70-73.
35 (29 juni 1968) 26, p. 42-45.
35 (20 juli 1968) 29, omslag, p. 32-33.
35 (28 september 1968) 39, omslag.
35 (23 november 1968) 47, omslag.
35 (7 december 1968) 49, p. 34-41.
36 (1 maart 1969) 9, omslag.
in Panorama, omslagen:
55 (1968): (27 juli) 30.
60 (1973): (13 oktober) 42, (3 november) 45.
60 (1973): (24 november) 48, (15 december) 51.
61 (1974): (18 januari) 3, (25 januari) 4, (8 maart) 10, (15 maart) 11, (5 april) 14, (26 april) 17, (7 juni) 23, (12 juli) 28, (13 september) 37, (18 oktober) 42, (22 november) 47.
62 (1975): (7 maart) 10, 1 juli (extra nummer), (4 juli) 27, (1 augustus) 31, (8 augustus) 32, (15 augustus) 33, (22 augustus) 34, (5 december) 49.
63 (1976): (9 januari) 2, (10 september) 37.
Belangrijkste opdrachtgevers
AKU (mode)
Van Alfen, reclamebureau (Green Spot frisdrank).
Amsterdam Fashion Week (mode).
Bauduin, reclamebureau (Tergal, mode).
Berghaus (mode).
Bonebakker (sieraden).
Barend van den Brink (couture/mode).
Enkalon (mode).
Everwear (dusters, spreien e.d.).
Federatie Goud en Zilver (sieraden).
FIT reizen.
Free Lance (mode).
Gerzon (mode).
Frank Govers (couture/mode).
Heeger ten Brink (mode).
Hema (mode).
Max Heijmans (couture/mode).
Holdert, reclamebureau (mode).
Hollandia Kattenburg (mode).
Dick Holthaus (couture/mode).
HVR, reclamebureau.
Jolo Couture (mode).
Jan Kamphuis (couture/mode).
Ferry van der Kar (mode).
Kerko (mode).
Kermopa (mode).
Leeser (mode).
Leidse wolspinnerij (mode).
Libelle (mode).
Loek van Limburg (haarmode).
Lintas, reclamebureau.
Linda Lu (mode).
Maison Everts (mode).
Maison de Vries (mode).
Menko (mode).
MILO N.V. (mode).
Morny (zeep).
Neveda (wol).
Nivea (verzorgingsproducten).
Nijverdal ten Cate (ondermode).
Ferry Offerman (couture/mode).
Palm, reclamebureau.
Carel G.H. van Pampus (sieraden).
Panorama (omslagen, portretten, mode, etc.).
Raedt en Baet, reclamebureau (De Telegraaf).
Harry Scheltens (couture/mode).
Setter Set (nylons).
Setterlaine (mode).
Siera (beeld- en geluidsapparatuur).
Smeets, reclamebureau (Players sigaretten, Siera televisie/radio, Grundig televisie/radio, Philips televisie /radio/elektrische apparaten. Pope verlichting, Shell, Duet mode).
Sturka (mode).
Stijlgroep Groningen (mode).
Sunair reizen.
De Telegraaf (portretten, etc.).
Terlenka (stoffen).
Timpa (ondermode, badmode).
Trenco (mode).
N.V. Tricotagefabrieken v/h Frans Beeren & Zonen (mode).
Tweka (mode).
VARA (omslagen e.d.).
Van de Ven (bontmode).
Vinke (mode).
Vinolia (zeep).
Voss (mode).
Vroom & Dreesmann, Vendorama (mode).
Weekblad TV (portretten).
Witteveen (mode).
Secundaire bibliografie
(publicaties over de fotograaf en/of zijn werk)
Anoniem, Groots plan van een Amerikaanse katholieke uitgeverij. Bijbel in technicolor. Amsterdamse Fotograaf kreeg opdracht, in De Maasbode 13 maart 1954, p. 5.
Miel van Konijnenburg, “Spot” lights, in Haagsche Post 1 februari 1957.
Leo J. Capit, “Zeg we hebben je gemist”, in Panorama (2 februari 1957) 5, p. 8-9.
Marike, Bella inspireerde hem, in Het Vrije Volk 15 maart 1958.
S., De man van de maand, in Textilia (26 april 1958) 1353, p. 1569.
Miel van Konijnenburg, “Spot” lights, in Haagsche Post 2 juli 1958.
Anoniem, Vele werden geroepen, doch weinigen zijn uitverkoren voor het beroep van foto-model, in Het Vrije Volk 22 december 1958.
Anoniem, Realisme in de reclame. Fotografen en schaarse modellen moeten droom van gewone man waarmaken, in Haagse Post 46 (11 juli 1959) 2326, omslag, p. 6-8.
Anoniem, De veertiende juli in “Danton’s dood”, in De Telegraaf 15 juli 1959.
Wim Koevoets, de couturiers zijn niet thuis, in De Courant Nieuws van de Dag 5 september 1959.
Hille Kleinstra, Mannen die het weten kunnen, Amsterdam (Ilford Foto) z.j. [ca. 1960], p. 26-28.
Wim Koevoets, Modeman maakt bladerboek, in De Courant Nieuws van de Dag 5 maart 1960.
Anoniem, De beurs der charme, in Panorama (19 maart 1960) 12, p. 38-39.
H.F. van Loon en Jan Punt, Ook Nederland heeft foto-graven. Wij presenteren u: Onze camera adel, in De Telegraaf 19 maart 1960.
Anoniem, [zonder titel: artikel over 3de fotoboek Hans Dukkers], in Het Vrije Volk 21 maart 1960.
Norma Artevelde, Hans Dukkers ongerijmd. De fotograaf en de bizarre droombeelden, in Vizier 4 februari 1961.
Anoniem, Public relations. Werkelijk interessant. Dukkers; ƒ 3000 per week, in Haagse Post 18 februari 1961.
Anoniem, [zonder titel: artikel over 4de fotoboek Hans Dukkers], in Het Vrije Volk 4 maart 1961.
Anoniem, Hans Dukkers in “Karrewiel”, in De Tijd De Maasbode 10 maart 1961.
Anoniem, Deze foto is een primeur in de Nederlandse journalistiek, in De Telegraaf 26 oktober 1961, p. 5.
Gerth van Zanten, Elke dag een ander meisje en steeds Puck Hendriks. Tien jaar geleden Nederlands eerste betaalde fotomodel, in De Telegraaf 6 januari 1962.
Anoniem?, Doe je jas eens even uit… Zo werd Elly Koot fotomodel, in Rosita (16 maart 1963) 11, omslag, p. 8-11 (met foto’s).
Frans Stoppelman, Hans Dukkers, in Focus 49 (17 januari 1964) 2, p. 2-13 (met foto’s).
Henk van der Meyden, Hans Dukkers liet mode- en artiestenwereld van Hollandse Nieuwe proeven, in De Telegraaf 1 juni 1965.
Anoniem, Mode fotografie. Peinzend of verleidelijk. Hans Dukkers: Ik hou van vrouwen, in Haagse Post 5 juni 1965, p. 28.
Anoniem, Dit is De Garnaal (die showt voor ƒ 500,- per uur). Sexbom van voren en van achteren, in Algemeen Dagblad 17 september 1965.
Hans Hoffmann (tekst), Een kostbaar knaapje. Een dag met de garnaal in Amsterdam, in Panorama (1965) 42, p. 28-31 (met foto’s).
Anoniem, Prijs voor de beste modefoto, in Nieuw Utrechts Dagblad 7 mei 1966.
Anoniem, Sigfried-expositie Nederlandse modefotografie. Tussen top en overigen gaapt nog diepe kloof, in Expres [weekeditie van Revue der Reclame) 4 (11 mei 1966) 19, p. E62.
Anoniem, Modefoto’s bij Sigfried, in Offset 13 mei 1966.
Anoniem, Fotografen Dukkers en De Vogel winnen de eerste prijzen. Textilia-Texpress prijsvraag voor beste modefoto in Benelux, in Texpress 14 mei 1966.
Dunja Meerman, “Ik ben nog aan de top omdat niemand mij kent.” Verpleegster werd door toeval fotomodel, in De Telegraaf 1 oktober 1966.
Anoniem, Wie zijn toch die fotografen? De modefotograaf, in De Telegraaf/De Courant Nieuws van de Dag in kleur (13 mei 1967) 38, p. 6.
Anoniem, Swingende Peter Pan, in De Telegraaf 13 december 1967.
Anoniem, Doorzichtiger dan het lijkt…, in Het Vaderland 13 december 1967.
j.h.. Hans Dukkers, in Fototribune 30 (mei 1968) 5, omslag, p. 20-21.
Anoniem, Pater tussen topmodellen, in Haarlems Dagblad 22 november 1968.
Anoniem, “Fotomodel voor mij hoeft het niet”, in Leidsch Dagblad 22 november 1968.
Anoniem, Pater Verhagen ‘doopte’ boek over fotomodellen, in Nieuw Kamper Dagblad 22 november 1968.
Anoniem, Pater aan de wieg van boek. Het Parool 22 november 1968.
Anoniem, De pater deed een boekje open, in De Telegraaf 22 november 1968.
Anoniem, Het hoge woord is er uit: Fotomodel, voor mij hoeft het niet. Fotograaf Hans Dukkers publiceert boek. ‘Zo sterk als een paard moetje zijn’, in Het Vrije Volk 22 november 1968.
Anoniem, Fotomodel worden is moeilijk, in Libelle (23 november 1968) 47, p. 64-69, 97 (met foto’s).
Anoniem, Meisjes, wordt geen fotomodel!, in Rotterdams Nieuwsblad 23 november 1968.
Anoniem, Nieuw boek over fotomodellen: “Mooie meisjes zijn er genoeg, fotogenieke meisjes veel minder”, in Utrechts Nieuwsblad 23 november 1968.
(Gobes), Foto pater, in Algemeen Handelsblad 26 november 1968.
T.d.V., Fotomodel in deze tijd! Duizenden meisjes denken dat het een leuk beroep is, in De Gooi- en Eemlander 30 november 1968.
Anoniem, Leopold Verhagen pakt hem beet, in De Nieuwe Linie 30 november 1968.
LB, Beetje beter beeld van het fotomodel, in Ariadne 4 december 1968.
Ab Visser, Voor mij hoeft het … wèl, in De Telegraaf 11 januari 1969.
Nico Scheepmaker, Voor de vuist weg, in Utrechts Nieuwsblad 11 januari 1969.
Anoniem, Demonstratie modefotografie voor jubilerende Vereniging van Vakfotografen, in Haagsche Courant 29 april 1969.
Anoniem, Vrije fotografen vinden bedrijfschap aanfluiting. Ned. Ver. Vakfotografen verzoekt S.E.R. het schap te liquideren, in Helmonds Dagblad 9 september 1969.
Anoniem, Aventura y moda en el aire, in Excelsior. El periodico de la vida nacional 27 juni 1971, omslag, p. 8-9.
Els Barents (red.), Fotografie in Nederland 1940-1975, Den Haag (Staatsuitgeverij) 1978, losse biografie.
Hans Gottlieb, Modellen over fotografen, in Professionele Fotografie (1983) 1, p. 32-35.
Hennie van de Louw, Ed Dukkers – Tekenaar & Model, in Fodor 5 (maart/april 1986) 2, p. 34-39.
Ingeborg Leijerzapf e.a. (tekst). Het beslissende beeld. Hoogtepunten uit de Nederlandse fotografie van de 20e eeuw = The decisive image. Dutch photography from the 20th century, Amsterdam (BIS) 1991, p. 74, 190.
Mirjam Keunen, Unieke expositie van foto’s uit archief van Maria Austria, in Algemeen Dagblad 10 augustus 1992, p. 11.
Pauline Terreehorst, Blondjes & beauties. Fashion photography = modefotografie 1950-1970. Hans Dukkers, Amsterdam (Voetnoot) 1996.
Merel Ligtelijn, Al wat vrouwen mooier maakt. ‘Les Belles Hollandaises’ in het Amsterdams Historisch Museum, in Uitkrant. Uitgaan in Amsterdam 30 (januari 1996) 5, omslag, p. 39.
Anoniem, Historisch Museum toont ‘Les Belles Hollandaises’, in Stadsnieuws. Informatiekrant van de afdeling voorlichting en externe betrekkingen van de gemeente Amsterdam januari/februari 1996, p. 7.
Anne-Rose Bantzinger, Hans Dukkers. Sjieke vrouwen … sjieke foto’s, in Het Parool 24 januari 1996.
Anoniem, Dukkers had oog voor ‘les belles hollandaises’. Overzicht van twintig jaar modefotografie, in Noordhollands Dagblad 25 januari 1996.
Hans Jacobs, Hollands mooisten. Hans Dukkers en de evolutie van het model, in Rijn en Gouwe 25 januari 1996.
RS, Leuke meisjes. Corine Rottschafer, in HP/De Tijd (26 januari 1996) 4, p. 75.
Hans Jacobs, ‘Meisjes, juffrouwen, blondjes’, in De Stem 26 januari 1996.
Françoise Ledeboer, Puntige bh’s en welvende borsten bij Dukkers. Aanpak modefoto’s van toen is nu lachwekkend, in Leidsch Dagblad 31 januari 1996.
Anoniem, Les Belles Hollandaises. Amsterdamse nostalgie, in Avantgarde 17 (februari 1996) 2, p. 93.
Anoniem, Modefotografie, in Vitrine (februari/maart 1996) 1, p. 4.
Françoise Ledeboer, Puntige bustehouders en welvende borsten op modefoto’s Hans Dukkers, in Leidsch Dagblad 3 februari 1996.
Diny Schouten, Stoute meisjes, in Vrij Nederland 3 februari 1996.
Edith Schoots, De fraai uitgedoste meiskes van Hans Dukkers. Vroege modefotografie in Nederland, in NRC Handelsblad 8 februari 1996.
Françoise Ledeboer, Modefoto’s van een ‘vrouwenfotograaf’, in Rotterdams Dagblad 15 februari 1996.
Maro Ziegler, Kan het Hollandser, in De Telegraaf/De Courant Nieuws van de Dag. Weekeinde 17 februari 1996, p. 2.
Anoniem, Nostalgie bij modefoto’s Hans Dukkers, in Holland Nieuws. Nieuws- en opinieblad van de Hogeschool Holland 23 februari 1996, p. 8.
José Teunissen, De boenende en zwevende modellen van Hans Dukkers, in Trouw 24 februari 1996.
Nicoline Baartman, Overgeleverd aan het toverstafje van de verstarring, in de Volkskrant 24 februari 1996, Folio, p. 41.
Anoniem, PloemPloem Jenka-jaren, in VARA tv-magazine (1 februari 1997) 5, p. 3, 10-11, 83 (met foto’s).
Durk Schilstra, De jaren zestig herleven in zeskleurendruk, in Pers 9 januari 1997.
Anoniem, Voetballers ploem ploem jenken niet, in Het Parool 6 februari 1997, p. 27.
Anoniem, Martien Ulder van drukkerij Slinger in Alkmaar: “We doen alleen dat waar we goed in zijn: drukken”, in MoDo Magazine, 30 februari 1997, p. 6-7.
Peter van Brummelen, Gods eigen studio, Het Parool 8 december 2001, PS, p. 50-52.
Mirelle Thijsen, Speelse keuze en Hollands licht. Expositie handreiking voor samenwerking tussen foto-instellingen, in Het Financieele Dagblad 22 december 2001.
José Teunissen (red.). Mode in Nederland, Arnhem (Terra Lannoo) 2006, p. 26, 198.
Onderscheidingen
1966 1ste Prijs, categorie kleurenfoto’s, modefotowedstrijd Textilia en Texpress (modefoto ’65).
Tentoonstellingen
1966 (g) Amsterdam, Expositieruimte NV Drukkerij Sigfried, Modefoto ’65.
1991 (g) Amsterdam Nieuw Kerk, Het beslissende beeld. Hoogtepunten uit de Nederlandse fotografie van de 20e eeuw (Collectie Stichting Dutch Photography).
1992 (g) Amsterdam, Golden Tulip Barbizon Centre Hotel.
1996 (e) Amsterdam, Amsterdams Historisch Museum, Les Belles Hollandaises – Hans Dukkers modefotografie 1950-1970.
2001/2002 (g) Amsterdam, Foam, Dutchdelight.
2002/2003 (g) Amsterdam, Art Kitchen Gallery, Handle with care.
2002/2003 (g) Spanbroek, Scheringa Museum voor Realisme, Passie voor Pose. Nederlandse modefotografie vanaf 1950.
2004 (g) Winterthur, Fotomuseum Winterthur, lm Rausch der Dinge – Vom funktionalen Objekt zum Fetisch in Fotografien des 20. Jahrhunderts (idem dubbeltentoonstelling: 2005 Cinisello Balsamo, Museo di Fotografia Contemporanea, L’estasi delle cose. Nell’arte en Milaan, Spazio Oberdan, L’estasi delle cose. Nel Quotidiano).
Televisieprogramma’s
1969 (10 januari) Voor de vuist weg (AVRO).
Bronnen
Amsterdam, Maria Austria Instituut.
Leiden, Prentenkabinet Universiteitsbibliotheek Leiden, bibliotheek en documentatiebestand
Leusden, Jan Wingender (collectie nederlands fotoboek).
Collecties
Amsterdam, Maria Austria Instituut.
Amsterdam, Rijksmuseum.
Auteursrechten
De auteursrechten op het fotografisch oeuvre van Hans Dukkers worden beheerd door het Maria Austria Instituut te Amsterdam.