Fotolexicon, 25e jaargang, nr. 39 (maart 2008) (nl)

Alewijn Oostwoud Wijdenes

Ingeborg Th. Leijerzapf

Extract

Alewijn Oostwoud Wijdenes is een weinig bekende fotokunstenaar, die sedert de jaren zestig in de luwte van de fotografische ontwikkelingen in ons land heeft gewerkt aan een opmerkelijk oeuvre. In zijn poëtische en geënsceneerde fotografie komt een surrealistische en soms absurdistische wereld tot leven. Hij werkt nauw samen met de kunstenaar Jan Reus.

Biografie

.

1925

Alewijn Matthijs (Alewijn) Oostwoud Wijdenes wordt geboren op 2 juni in Winkel, Noord-Holland, als zoon en oudste kind van Jan Oostwoud Wijdenes en Maartje de Leeuw.

1926

De ouders van Alewijn kopen de boerderij ‘Waterloo’ aan de Dorpsstraat 64 in Winkel en starten er een bloembollenbedrijf.

1932

Alewijns zuster Marianna wordt geboren.

1936-‘39

Alewijn bezoekt de Ulo in Winkel.

1939

Op zijn verjaardag krijgt Alewijn een Agfa-boxcamera. Hij maakt daarmee vooral natuuropnamen in de omgeving van zijn ouderlijk huis en portretten van familieleden en vrienden.

1939-‘42

Na ruim twee jaar Ulo heeft Alewijn de leeftijd bereikt om naar de Middelbare Tuinbouwschool in Hoorn te gaan. Vanwege zijn vooropleiding mag hij de twee voorbereidende jaren van de Tuinbouwschool overslaan en slaagt na twee jaar voor zijn eindexamen. Vervolgens gaat hij in het bedrijf van zijn ouders werken. Naast het werk in het familiebedrijf heeft Alewijn Oostwoud Wijdenes een eigen stuk land met bloembollenteelt.

In de bezettingsjaren fotografeert hij zolang er film (onder andere papierfilm) is.

1965

Vader Oostwoud Wijdenes overlijdt en laat zijn bedrijf aan zoon Alewijn na.

Jan Reus (geboren te Grootebroek in 1949) komt als knecht op het bedrijf werken.

1967-‘69

Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus volgen drie winterseizoenen een tekenopleiding bij kunstschilder Tjeerd Sötemann in Warmenhuizen.

vanaf 1968

Oostwoud Wijdenes gaat foto’s inzenden naar fotosalons in het buitenland.

1971

In mei wordt hij met een inzending van twintig foto’s onderscheiden met de titel ‘BMK’ (Bonds Meesterklasse) door de Bond van Nederlandse Amateurfotografen Verenigingen (BNAFV).

Oostwoud Wijdenes debuteert in augustus samen met Jan Reus met een expositie in museumboerderij Vreeburg in het Noord-Hollandse Schagen.

1973

De eerste uitvoerige publicatie van zijn foto’s verschijnt in augustus in het Duitse tijdschrift Reflex. Das Journal fü̈r Foto, Kino und Ton.

1982-‘96

Tot 1982 werkt Oostwoud Wijdenes voornamelijk in zwart-wit, daarna steeds vaker ook in kleur. In 1996 gaat hij geheel op kleurenfotografie over.

1984

Oostwoud Wijdenes verkoopt zijn land en bloembollenbedrijf, maar behoudt de boerderij aan de Dorpsstraat als woonhuis en atelier, deels voor hemzelf, deels voor Jan Reus.

Oostwoud Wijdenes wijdt zich geheel aan fotografie en muziek, Jan Reus legt zich toe op de schilderkunst en heeft daarnaast diverse tijdelijke banen.

1985

Samen met Jan Reus krijgt hij een opdracht van de bibliotheek van Hippolytushoef om een reportage te maken in dagverblijven en gezinsvervangende tehuizen voor geestelijk gehandicapten in Noord-Holland. De reportage dient als ondersteuning van de nationale collecte voor geestelijk gehandicapten.

1990

Oostwoud Wijdenes laat de schuur van zijn voormalige boerderij verbouwen tot expositieruimte. De opening van deze ‘Galerie Waterloo’ vindt plaats op 14 juli.

1990-heden

Oostwoud Wijdenes en Reus organiseren zomertentoonstellingen van eigen werk en werk van andere Noord-Hollandse kunstenaars in Galerie Waterloo.

1996

Oostwoud Wijdenes aanvaardt de opdracht om dia’s te maken bij de symfonie in vijf delen The Lord of the Rings die Johan de Meij componeert met als inspiratiebron het gelijknamige boek van de schrijver J.R. Tolkien (1892-1973). De dia’s begeleiden op 16 en 17 november de concertuitvoeringen door muziekvereniging Apollo uit Den Oever in de Michaëlskerk in Oosterland. Afdrukken van de dia’s worden in de kerk tentoongesteld.

Beschouwing

Alewijn Oostwoud Wijdenes heeft in zijn jeugdjaren een passie voor fotograferen ontwikkeld, die hem nooit meer heeft losgelaten. Muziek was en is zijn tweede liefde en is als ‘sfeeroverdrager’ niet los te zien van zijn creatieve fotografische uitingen. Muziekuitvoeringen als bijvoorbeeld de Préludes van Claude Debussy roepen beelden bij hem op die hij daarna in kleurenfoto’s uitwerkt.

Vanwege de drukke werkzaamheden in zijn bloembollenbedrijf was Oostwoud Wijdenes niet in staat om zich actief in het verenigingsleven van fotografen te begeven of regelmatig musea te bezoeken. Zijn medewerker, kunstschilder Jan Reus, reisde graag en bezocht talloze tentoonstellingen. Zijn inspirerende verhalen daarover vertaalde Oostwoud Wijdenes in kernachige, gestileerde scènes in fotografie. Diverse medewerkers op het bedrijf en met name Jan Reus figureerden als acteurs in de foto’s.

Als fotograaf is Alewijn Oostwoud Wijdenes grotendeels autodidact. Eenvoudig dokawerk, zoals ontwikkelen, spoelen en retoucheren leerde hij bij de plaatselijke vakfotografen in Winkel en Nieuwe Niedorp. Gevoel voor kunst en muziek kreeg hij van huis uit mee. Zijn ouders speelden beiden piano, zijn vader speelde daarnaast klarinet en zijn moeder viool. Zijn moeder was opgegroeid tussen kunstenaars in het café van haar ouders, Land’s Welvaren in Schoorldam, waar onder anderen Picasso een zomerlang stamgast was. Charley Toorop kwam er ook met regelmaat evenals de broers Piet en Matthieu Wiegman. Door haar aanstekelijke verhalen over de kunstenaars inspireerde Alwewijns moeder haar zoon tot eigen artistieke prestaties. Vanaf zijn veertiende jaar raakte hij verknocht aan fotograferen. Daarnaast speelde hij piano en speelde in (operette) bands.

In de jaren zestig – inmiddels was Alewijn zelfstandig tulpenkweker – hielden Alewijn Oostwoud Wijdenes en medewerker Jan Reus uitvoerige discussies over de taal van het beeld, absurditeit in het dagelijks leven, heilige huisjes, taboes en de starheid van denken en deze gesprekken voedden hun beider fantasie. Met daarnaast de inspiratie die hij uit fototijdschriften en -boeken putte, heeft Oostwoud Wijdenes zijn fotografische visie ontwikkeld.

Oostwoud Wijdenes en Reus raakten in de ban van het spelen met de werkelijkheid en onderzochten met hun beeldmiddelen manieren om die werkelijkheid om te vormen tot wat zij zelf noemen een ‘vervreemd realisme’. Zij werkten hun fantasiewerelden uit in fotografische en schilderkunstige taferelen, ieder op zijn eigen manier maar de een zeker door de ander beïnvloed. In de surreële schilderkunst en fotografie van de tweede helft van de j a r en zestig, in de films van Luis Bunuel en in tv-programma’s als Monthy Python en Herenleed (VPRO) vonden zij voorbeelden van gelijkgestemde beeldmakers. Oostwoud Wijdenes bewonderde fotografen als Sanne Sannes,Jean Loup Sieff en Chico Leydmann. Zijn werk heeft echter meer raakvlakken met de fotografie van Paul de Nooijer. Dat uit zich vooral in de manier van componeren van absurdistische beeldverhalen waarin humor en persiflage een rol spelen. Oostwoud Wijdenes is een goede representant van de magisch-realistische fotografie uit de jaren zestig, waarvoor internationaal vooral bij ongebonden (amateur)fotografen belangstelling bestond. Het denken en werken in concepten in de beeldende kunst gaf aan deze fotografische richting extra stimulans.

De onderwerpen op de foto’s van Oostwoud Wijdenes zijn divers: portretten, in scène gezette taferelen, naakte mannen (soms ook vrouwen), mensen in verkort perspectief, niet-communicerende figuren in het landschap en symbolische attributen. De betekenis van de foto’s is niet altijd makkelijk te vatten. De onderwerpen lijken vooral de aanzet tot een verhaal dat de beschouwer zelf kan voltooien. Eenzaamheid en isolement, het onvermogen van mensen om elkaar te begrijpen of met elkaar om te gaan zijn terugkerende thema’s. Soms zijn de foto’s gewoon humoristisch bedoeld om de kijker in verwarring te brengen via absurde situaties. Door het veelvuldig voorkomen van mannelijk naakt in zijn foto’s – zeker in de vroege jaren zeventig nog geen vanzelfsprekend onderwerp voor (amateur)fotografen -, de ongehuwde staat van beide kunstenaars en hun wonen en werken onder één dak werd de fotografie van Oostwoud Wijdenes soms geduid als homo-erotische fotografie. Die strekking heeft de naaktheid van zijn modellen echter niet; het naakt zijn is onderdeel van de beeldende ontrafeling van de werkelijkheid. Het schijnbaar gewone wordt er vreemd door.

Alewijn Oostwoud Wijdenes fotografeert op basis van ideeën die hij uitwerkt in schetsen. De fotocamera gebruikt hij niet als middel om de werkelijkheid te betrappen. Niet wat zich aan zijn oog voordoet, maar wat in zijn geest rondwaart bepaalt zijn fotobeeld. Hij overbrugt een eeuw in zielsverwantschap met de kunstfotografen van de impressionistische stroming van rond 1900 zonder dat zijn werk ook maar in de verste verte op werk uit die periode lijkt. Toch is het leggen van dat verband legitiem. Evenals bij deze voorgangers is zelfexpressie het voornaamste doel van zijn fotografie en symboliek een belangrijk verhalend beeldmiddel. En ook hij zoekt naar een innerlijk idioom dat wordt opgeroepen door stemmingen en gevoel en door te luisteren en te kijken naar andere kunstvormen. Hij geeft zijn foto’s meestal geen titels, omdat hij in woorden geen omschrijving kan geven aan zijn gevoel bij de foto. Zijn er wel titels gegeven, dan zijn zij aanduidingen voor het verhaal achter de foto. De foto van een klarinetspelende jongeman in de kerk van Warmenhuizen temidden van een expositie heet bijvoorbeeld To Moussorgski, als een hommage aan de componist die een muziekstuk schreef Pictures at an Exhibition.

Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus kregen in 1985 een verzoek van de expositiecommissie van de openbare bibliotheek in Hippolytushoef om – ter gelegenheid van de nationale collecteweek voor gehandicapten – een fotoreportage te maken van geestelijk gehandicaptenzorg in Noord-Holland. De uitnodiging kwam via een commissielid die eerder bij hen thuis een kleine privécollectie foto’s van gehandicapten had gezien. De reportage die zij vervolgens maakten, valt buiten het kader van hun opvattingen over vrije expressie. In ruim honderdvijftig documenterende foto’s gaven zij een veelzijdig en realistisch beeld van de omstandigheden in tehuizen voor gehandicaptenzorg: de zorg voor de patiënten, hun dagelijkse activiteiten, hun onderlinge contacten en contacten met familie en hulpverleners, hun vrolijkheid en verdriet. De foto’s tonen zowel overzichten van de bewoners in hun leefruimten als close-ups. Het leven van geestelijk gehandicapten had zich decennialang buiten het gezichtsveld van de maatschappij bevonden. Na het fotoboek In het land der levenden van Ad Windig uit 1966 kwam het onderwerp pas in de jaren tachtig weer op de agenda van Nederlandse fotografen. Na de tentoonstelling van de reportage van Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus kreeg het thema meer bekendheid door het fotoboek Bezwaard Bestaan uit 1988, van de Rotterdamse fotografe Marrie Bot. De benaderingswijze van Windig, Oostwoud Wijdenes, Reus en Bot was in alle gevallen: documenteren met respect voor de geportretteerden. De verschillen tussen Windig en Bot enerzijds en Oostwoud Wijdenes en Reus anderzijds is dat bij de eersten door verstilde opnamen en isoleren van de geportretteerde van de groep meer nadruk ligt op het individu en bij Oostwoud Wijdenes en Reus vooral de sociale omgeving van de patiënten in beeld wordt gebracht.

Een heel andere opdracht vormde de serie foto’s In de ban van de Ring, die Oostwoud Wijdenes in 1996 maakte bij de vijfdelige symfonie van componist Johan de Meij. Vanuit de denkbeeldige voorstellingen die passages uit het epos van Tolkien bij hem opriepen maakte hij composities van schimmige fantasiewezens in combinatie met florale elementen uit zijn tuin. De combinatie van de muziekuitvoering met voordrachten van fragmenten uit Tolkiens boek en de diashow van Oostwoud Wijdenes in de Michaëlskerk in Oosterland werd volgens de recensies uit die tijd als bijzonder en ontroerend ervaren. Zonder deze toegevoegde sfeer en entourage van woord en muziek doen de foto’s wat gekunsteld aan. Los van deze serie maakt Oostwoud Wijdenes ook dromerige kleurencomposities waarin afbeeldingen uit de schilderkunst en menselijke figuren in een natuurlijke omgeving zijn verwerkt.

Het gereedschap waarmee Oostwoud Wijdenes zijn zwart-witfoto’s vorm gaf, waren kleinbeeldcamera’s, onder andere diverse Nikons, met tele- en groothoeklenzen, negatiefmateriaal met een grove korrel en hard afdrukpapier voor contrastrijk, nogal somber gedrukte zwart-witfotografie. Hoewel hij nooit een echte liefhebber is geweest van donkerekamerwerk heeft hij wel geëxperimenteerd met dokatechnieken als reticulatie (een bobbelend effect in de gelatine dat veroorzaakt wordt als de verschillende baden te veel van temperatuur verschillen) en doordrukken. Genuanceerd en tot in detail uitgewerkt zijn zijn afdrukken niet. Dichtlopende zwarte partijen kunnen als technisch onvolkomen worden beschouwd, maar vormen in zijn visie een ondersteuning van droefgeestige, introverte onderwerpen. Oostwoud Wijdenes ensceneerde zijn foto’s en maakte daartoe voorschetsen. Daarna zocht hij er geschikte locaties, modellen en lichtomstandigheden bij en bouwde de voorstelling op volgens zijn regie. Soms stelde hij zijn zwart-witfoto’s uit verschillende negatieven samen.

Tot 1982 werkte hij voornamelijk in zwart-wit, daarna ook in kleur. Anders dan de afdrukken van zwart-witopnamen werden de kleurafdrukken niet in de eigen doka, maar in een kleurlaboratorium gedrukt. In 1996 sloot hij om gezondheidsredenen zijn doka en ging volledig op kleurenfotografie over. In ‘sandwichtechniek’ maakt hij sinds 1989 samengestelde kleurbeelden: met behulp van een Novoflex kopieerapparaat kopieert hij twee over elkaar geschoven diapositieven, vervolgens wordt deze handeling herhaald met de kopie en een derde toegevoegde dia.

Het fotografisch oeuvre van Alewijn Oostwoud Wijdenes is verrassend afwijkend van de doorsnee-Nederlandse (amateur)fotografie. De oorzaak daarvan is voornamelijk gelegen in de ongebruikelijke onderwerpen die hij verbeeldde. Zijn fotografie wortelt in de magisch-realistische fotografie van de jaren zestig en zeventig, maar is in tegenstelling tot veel knip- en plakwerk uit die periode altijd zuiver fotografisch gebleven. Hij componeert met modellen in een rollenspel in een natuurlijke omgeving een compact beeldverhaal binnen het kader van een enkele foto. Men zou de manier van werken van Oostwoud Wijdenes kunnen vergelijken met die van een columnist die in korte teksten vanuit een gematigd moralisme heilige huisjes omverwerpt, onverwachte wendingen in zijn verhalen laat plaatsvinden en met lichte humor de mens een spiegel voorhoudt.

Documentatie

Primaire bibliografie

(eigen publicaties: tekst, eventueel met foto’s, maar ook fotoboeken e.d.)

A.M. Oostwoud Wijdenes (foto’s) en Jo van Schagen (tekst), Een blik op Noord-Holland-Noord. Fotografische reis langs de mensen en de plekjes, Alkmaar (Onderlinge Ziektekostenverzekering Noord-Holland-Noord U.A.) z.j.

Catalogus tent. IV Trofeo Fotografico Internazionale Toro Assicurazioni, Turijn 1973. ongepag.

Jan Smit en Herman Fijnheer, Winkel en Lutjewinkel. Het verleden in foto’s en verhalen, Schagen (Drukkerij Plukker) 1981, omslag.

Secundaire bibliografie

(publicaties over de fotograaf en/of zijn werk)

D.P. van Wigcheren, Huize Vreeburg sluit seizoen af. Schilderijen en foto’s, in Schager Courant 1 september 1971.

Anoniem, A.M. Oostwoud Wijdenes. Drie exposities van poëtische foto’s, in Noordhollands Dagblad 15 januari 1972.

D.P. van Wigcheren, Fotografie als beeldend middel. Oostwoud Wijdenes regisseur van een absurde wereld, in Schager Courant 15 januari 1972.

Kees Komen, Voor A.M. Oostwoud Wijdenes ligt creatieve werk in de opname; niet in de donkere kamer…, in Noorhollands Dagblad 19 januari 1972.

Anoniem, Surrealistische tendens op Waardse expositie. Jan Reus en Alewijn Oostwoud Wijdenes, in Noordhollands Dagblad 19 mei 1972.

D.P. van Wigcheren, In de Waard, in Alkmaarsche Courant 23 mei 1972.

Anoniem, Surreales, in Reflex. Das Journal fü̈r Foto, Kino und Ton 16 (augustus 1973) 4, p. 16-23 (met foto’s).

Anoniem, Foto’s van A.M. Oostwoud Wijdenes in de Blinkerd, in De Duinstreek 20 april 1974.

Anoniem, Fotograaf en schilder houden gezamenlijke expositie in raadhuis, in Texelse Courant 15 juli 1975.

Anoniem, Nieuwe expositie in Oosterland, in Wieringer Courant 26 (15 juli 1975) 59.

Anneke Korver, De werkelijkheid op twee manieren verbeeld. Toer-in expositie in Oosterland, in Noordhollands Dagblad 6 augustus 1975.

Anoniem, Poppen, foto’s en schilderijen op expositie in Michaëlskerk, in Wieringer Courant 26 (6 augustus 1975) 61.

Anoniem [= Ton Raap], A.M. Oostwoud-Wijdenes en J. Reus: klasserijke autodidakten, in Schager Weekblad (2 november 1977) 44, p. 1.

Anoniem, A.M. Oostwoud-Wijdenes en J. Reus: klasserijke autodidakten, in Helders Weekblad (3 november 1977) 44, p. 9.

Jan Smit, Jan Reus en Alewijn Oostwoud Wijdenes in KCB Bergen, in Noordhollands Dagblad 27 juli 1979.

M.H., Surrealistisch foto- en schilderwerk in Bergen. Van bollenkwekers en kunstenaars, in Alkmaarsche Courant 6 augustus 1979.

Anoniem, Vreemde foto’s, in Schager Courant 8 augustus 1979.

Anoniem, Drie kunstenaars, in De Telegraaf 10 augustus 1979.

E.B., Alewijn Oostwoud en Jan Reus. Foto’s en schilderijen in Waards raadhuis, in Noordhollands Dagblad 5 november 1980.

Alewijn Oostwoud Wijdenes: een hekel aan navolging, in Foto 37 (september 1982) 9, p. 62-65 (met foto’s).

Anoniem, Knap en veelomvattend werk Alewijn Oostwoud, in Schager Courant 7 september 1983.

Jan Smit, Fotografische kunst A.M. Oostwoud Wijdenes in Gemeentemuseum, t/m 30 september, in De Niedorper (9 september 1983) 33, p. 22-23.

Piet Hein Zijl, Alewijn Oostwoud Wijdenes, een fotograaf die zin geeft aan het zinloze, in Noord-Holland Magazine 3 (november 1983) 2, p. 51-53.

Anoniem, Foto-expositie geestelijke gehandicapten in bibliotheek Hippolytushoef, in Wieringer Courant 8 oktober 1985.

Anoniem [= Erik Panhuis], Foto-expositie uniek door aparte techniek. Naast keramiek van René Franken, in Schager Courant 11 juli 1986.

Anoniem, Expositie in kerkje van Winkel, in De Schager Zon (4 juli 1988) 30, p. 1.

Anoniem, Schilder Jan en fotograaf Alewijn verbeelden relaties, in De Schager Zon (4 juli 1988) 30, p. 2.

S.D., Abstractie en romantiek in Kunstuitleen in Leeuwarder Courant 11 mei 1990.

Anoniem, ‘Gewoon een privégalerie, we zien nog wel of het storm loopt’. Jan Reus en Alewijn Oostwoud Wijdenes openen Winkels ‘Waterloo’, in Schager Courant 11 juli 1990.

Anoniem, ‘Muziek werkt hetzelfde als een geur uit het verleden…’. Werk van schilder en fotograaf te zien in Galerie Waterloo, in Onze Krant Schagen 14 (7 augustus 1990) 32, p. 1.

Anoniem, ‘Berichten’ uit een sfeerrijk tableau vivant in Winkel. Vervreemd schilder-realisme en fijngevoelige fototechniek, in Schager Courant 19 september 1900.

Sigrid van Iersel, Stil parkje met perken en zerken. Begraafplaatsen in Noordkop: verrassende monumenten en doodstil, in Schager Courant 19 januari 1991.

Anoniem, Uitwisseling gestart van Friese en Westfriese beeldend kunstenaars, in Schager Courant 3 juli 1991.

Anoniem, Expositie in galerie Waterloo, in Schager Weekblad (10 juli 1991) 28.

Anoniem, Sfeervolle fotografieën, ruimtelijk werk en keramieken in Waterloo’, in Schager Courant 20 juni 1992.

Eric Beets, Kunst kijken in De Vest, in Alkmaarse Courant 21 februari 1992.

Anoniem, ‘Sprekende’ drieluiken, in Schager Courant 1 juli 1993.

Peter Zethoven, Drieluiken en fotografie in Waterloo: groteske realiteit, in Schager Courant 29 juni 1994.

Anoniem, Pure poëzie in kunstenaarstuin, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 6 mei 1995.

Rob Bouber, Twee kunstenaars wroeten als tegenwicht in weelderige tuin, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 22 juni 1995.

Anoniem, Galerie ‘Waterloo’, in De Koggelander 30 juli 1995.

Marion Lont, Fotografische hoogstandjes Alewijn Oostwoud Wijdenes, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 9 oktober 1996.

Frank Oudmaijer, Hollandse luchten vreten energie, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 31 oktober 1996.

A3G, Apollo mag trots zijn op bijzondere uitvoering, in Wieringermeerbode 19 november 1996.

Anoniem, Materiële holheid, enge droombeelden en andere bezielde kunstwrochtsels, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 14 mei 1997.

Anoniem, Rondleiding door galerie Waterloo in Winkel: Fascinerend, interessant, eigenzinnig en zó direct, in Schager Weekblad 15 mei 1997.

Marion Lont, Metafyschisch [sic] uitingen en geest van natuur verbeeld, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 17 juni 1998.

Peter Zethoven, Jan Reus: dertig jaar zoeken naar diepere zin der dingen, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 30 juni 1999.

T.L. [= Ingeborg Leijerzapf], Alewijn Oostwoud Wijdenes, in Wim van Sinderen (red,), Fotografen in Nederland. Een anthologie 1852-2002, Amsterdam/Gent/Den Haag (Ludion/Fotomuseum Den Haag) 2002, p. 298-299.

Peter Zethoven, ‘De uitdaging is met één beeld alles zeggen’, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 28 december 2002 (met foto’s).

Peter Zethoven, Expositie Waterloo met spannende kunst, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 6 mei 2003.

Bert de Vries (tekst), Oerlangd. Wielingen landschap en kunst, Den Oever (Culturele Kring Wieringen) juli 2005, p. 91-93.

Peter Zethoven, De stoel van Picasso staat nu in Winkel, in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 12 juli 2003.

Peter Zethoven, Galerie Waterloo Winkel wordt een kunstpodium in Noordhollands Dagblad. Schager Courant 25 oktober 2005.

Lidmaatschappen

BNAFV.

Kunstenaarscentrum Bergen.

Photographic Society of America [in ieder geval in 1970 lid].

SBK Hoorn, selectiecommissie tot 1978.

Onderscheidingen

1969 Diploma, Gent.

1970 Medaille, Michelangelo-tentoonstelling, Marina di Pietrasanta, Italië, mei 1971 Eretitel BMK. (Bondsmeesterklasse) van de Nederlandse Bond van Amateur-Fotografenverenigingen.

1973 Zilveren beker voor beste zwartwit foto van de Camera di Commercio Industria, Artigianato e Agricoltura di Bari, IV Trofeo Fotografico Internazionale Toro Assicurazioni, Turijn.

Tentoonstellingen

Vanaf 1968 inzendingen naar fotosalons in het buitenland, o.a. in Engeland, België, Frankrijk, Italië, Tsjechoslowakije, Verenigde Staten en Zuid-Afrika.

1970 (g) Marina di Pietrasanta, [Michelangelo-tentoons telling].

1971 (g) Schagen, Vreeburg, [Jan Reus, schilderijen en A.M. Oostwoud Wijdenes, foto’s].

1972 (e) Heerhugowaard, Openbare bibliotheek.

1972 (g) Heerhugowaard, Raadhuis, Foto’s A.M. Oostwoud Wijdenes, schilderijen Jan Reus.

1972 (e) Schoorl, De Blinkerd.

1972 (e) Ursum, Openbare bibliotheek.

1973 (g) Turijn, IV Trofeo Fotografico Internazionale Toro Assicurazioni (reizende tentoonstelling: Bari en Palermo).

1974 (g) Albuquerque (New Mexico), Sixteenth International Pictorial Print Salon (New Mexico State Fair).

1975 (g) Den Burg, Raadhuis, [Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus].

1975 (g) Hoorn, Park-gallery, A.M. Oostwoud Wijdenes. Jan Reus. Foto’s-schilderijen.

1975 (g) Oosterland, Michaëlskerk, [A.M. Oostwoud Wijdenes, foto’s, Jan Reus, schilderijen, Marijke Crèvecoeur, poppen].

1977 (g) Zaandam, De Zienagoog, [Jan Reus, olieverfschilderijen en Alewijn Oostwoud Wijdenes, foto’s].

1978 (g) Winkel, Dorpstraat 64, [Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus].

1979 (g) Bergen (nh), Kunstenaarscentrum Bergen, Jan Reus – olieverfschilderijen, Iet Cool – keramiek, Alewijn M. Oostwoud Wijdenes -fotografie.

1983 (e) Niedorp, Gemeentehuis Niedorp.

1984 (g) Hoorn, De Boterbal, Zes KCB exposanten.

1985 (g) Hippolytushoef, Openbare Bibliotheek, [Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus; foto-expositie gehandicapten].

1986 (g) Schagen, Museum Vreeburg, [Alewijn Oostwoud Wijdenes, foto’s en René Franken, keramiek].

1988 (g) Winkel, Nederlands Hervormde Kerk, (Jan Reus, schilderijen en Alewijn Oostwoud Wijdenes, foto’s].

1990 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Jan Reus, schilderijen en Alewijn Oostwoud Wijdenes, foto’s].

23.9.1990 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [exposite tijdens bloemencorso: Jan Reus (drieluiken) en Alewijn Oostwoud Wijdenes (foto’s)].

1991 (g) Amsterdam, Galerie Cheiron, Alewijn Oostwoud Wijdenes kunstfotografie Jan Reus drieluiken olieverf op paneel.

1991 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Jan Reus, Alewijn Oostwoud Wijdenes en Ada Stel].

1992 (g) Alkmaar, S.B.K. ruimte Cultureel Centrum De Vest, Jan Reus schilderijen, A.M. Oostwoud Wijdenes foto’s.

1992 (g) Tjerkwerd, Galerie Artisjok, [Alewijn Oostwoud Wijdenes en Gert de Rijk].

1992 (g) Winkel, Galerie Waterloo, Zomer Expositie [Marjie Friesz,Jan Reus, Alewijn Oostwoud Wijdenes, Jikke van den Waal-Bijma]

1993 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Jan Reus en Alewijn Oostwoud Wijdenes].

1994 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus].

1995 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Jan Reus, Alewijn Oostwoud Wijdenes, e.a.].

1996 (g) Niedorp, Gemeentehuis Niedorp, [Alewijn Oostwoud Wijdenes, Jan Reus en Fotoclub Niedorp].

1997 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Joyce van Bruggen-den Boer, Annemarie Dekker, Arme Douma, Thea Hoek, Alewijn Oostwoud Wijdenes, Jan Reus, Koos Zwiers].

1998 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Jan Reus, Alwijn Oostwoud Wijdenes, Frits Moseman, Diet Zwartsenburg, Annie Douma, Martin Klaver en Joyce van Bruggen-den Boer].

2002/2003 (g) Den Haag, Fotomuseum Den Haag, Fotografen in Nederland 1852-2002.

2003 (g) Winkel, Galerie Waterloo, [Ronnie Knippen, Frits Moseman, Jan Reus, Alewijn Oostwoud Wijdenes].

2005 (g) Winkel, Galerie Waterloo , [Jan Reus en Alewijn Oostwoud Wijdenes].

2006 (e) Alkmaar, Stedelijk Museum.

2006 (g) Bergen n.h., Kunstenaarscentrum Bergen, De Tachtigers van het KCB.

Bronnen

Den Haag, Rijksdienst Beeldende Kunst, documentatie.

Leiden, Prentenkabinet Universiteitsbibliotheek Leiden, bibliotheek en documentatiebestand.

Winkel, Alewijn Oostwoud Wijdenes en Jan Reus (documentatie en mondelinge informatie).

Collecties

Leiden, Prentenkabinet Universiteitsbibliotheek Leiden.

Auteursrechten

De auteursrechten op het fotografisch oeuvre van Alewijn Oostwoud Wijdenes berusten bij Alewijn Oostwoud Wijdenes te Winkel.